Intellectual Formation of Candidates for the Permament Diaconate

Ryszard Selejdak

Congregazione per il Clero, Piazza Pio XII, 3; I - 00193 Roma


Abstract

This article considers a fundamental element of integral formation of future permanent deacons, namely intellectual formation. The rapid transformation of the conditions in which the diaconal ministry is exercised, social and cultural changes, developments within ecclesiastical and secular sciences, and the development of Christian life in the various phases of existence all demand that deacons receive a good formation. This formation constitutes an essential condition upon which depends the fruitfulness of the restored permanent diaconate. It is, therefore, a matter of significant importance. The programme of intellectual formation of candidates for the permanent diaconate is found in the national Rationes institutionis diaconorum permanentium, prepared by the Episcopal Conferences. This formation must be very solid and embrace all the disciplines which make up the ecclesiastical sciences as well as those connected to them.


Keywords:

Permanent diaconate, candidates for the diaconate, integral formation, higher institutes for religious studies, scientific disciplines, teaching methods, cultural context


„Kodeks Prawa Kanonicznego”, Poznań 1984.

Álvarez Zea Ó.A., “Formación de los candidatos al diaconado permanente”, Roma 2005.

Balthasar von H.U., “Teologia e santità”, w: H.U. von Balthasar, “Verbum Caro”, Brescia 1968.

Benedykt XVI, “Motu proprio Ministrorum institutio, 16.01.2013”, L’Osservatore Romano 2013, z 26 stycznia.

Cabié R., “Le diaconat: un renouveau? Du diacre d’autrefois au diacre d’aujourd’hui”, Bulletin de littérature ecclésiastique 107 (1) (2006).

Chizzoniti E., “Il diaconato permanente”, Roma 2006.

Denis H., Schaller R., “Il diaconato nel mondo d’oggi”, Milano 1968.

Durán y Durán J., “Das Amt des Diakons im Dokument von Aparecida 2007”, Diaconia XP 43 (1-2) (2008).

Gambino V., “Dimensioni della formazione presbiterale”, Torino 1993.

González Magaña J.E., “Los protagonistas de la formación y el discernimento de los diáconos permanentes”, Seminarium 48 (4) (2008).

Hernandez Correa O.J., “Naturaleza eclesial y configuracion juridica del Diaconado Permanente”, Mexico 2002.

Jan Paweł II, “Discorso ai diaconi permanenti in Italia”, Insegnamenti 8 (1) (1985).

Jan Paweł II, “Discorso al clero, ai religiosi, alle religiose e ai membri degli istituti secolari della regione, Bologna, Cattedrale di San Pietro, 18.04.1982”, Insegnamenti 5 (1) (1982).

Jan Paweł II, “Ecclesia in America. Adhortacja apostolska o Jezusie Chrystusie, który żyje w Kościele jako źródło nadziei dla Europy, 28.06.2003”, w: Jan Paweł II, „Dzieła zebrane. Adhortacje”, t. II, Kraków 2006.

Jan Paweł II, “Solicitudo rei socialis. Encyklika z okazji dwudziestej rocznicy ogłoszenia Populorum progressio, 30.12.1987”, w: „Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II”, Kraków 1996.

Jan Paweł II, „Ecclesia in Oceania. Adhortacja apostolska o Jezusie Chrystusie i ludach Oceanii: iść drogą, głosić Jego prawdę, żyć Jego życiem, 22.11.2001”, w: Jan Paweł II, „Dzieła zebrane. Adhortacje”, t. II, Kraków 2006.

Jan Paweł II, „Pastores dabo vobis. Adhortacja apostolska o formacji kapłanów we współczesnym świecie, 25.03.1992”, w: Jan Paweł II, „Dzieła zebrane. Adhortacje”, t. II, Kraków 2006.

Jan Paweł II, „Redemptoris missio. Encyklika o stałej aktualności posłania misyjnego, 7.12.1990”, w: „Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II”, Kraków 1996.

Konferencja Episkopatu Anglii i Walii, “Directory for the Formation of Permanent Deacons in England and Wales, 18.07.2005”, w: Archiwum Kongregacji Edukacji Katolickiej w Watykanie, Prot. N. 524/2005.

Konferencja Episkopatu Austrii, “Rahmenordnung für den Ständigen Diakonat in Österreich, 20.02.2010”, w: Archiwum Kongregacji Edukacji Katolickiej w Watykanie, Prot. N. 1097/2006.

Konferencja Episkopatu Brazylii, “Diretrizes para o Diaconado Permanente. Formação, Vida e Ministério dó Diácono Permanente da Igreja no Brasil, 18.08.2003”, w: Archiwum Kongregacji Edukacji Katolickiej w Watykanie, Prot. N. 1227/2002.

Konferencja Episkopatu Czech, “Wytyczne dotyczące formacji, życia i służby stałych diakonów w Republice Czeskiej, 24.07.2009”, w: Archiwum Kongregacji Edukacji Katolickiej w Watykanie, Prot. N. 334/2007.

Konferencja Episkopatu Francji, „Le diaconat permanent. Normes pour la formation, 10.02.2000”, w: “Documents d’Église. Les éditions du Cerf”, Paris 2000.

Konferencja Episkopatu Hiszpanii, “Normas Básicas para la formación de los Diáconos permanentes en las diócesis españolas, 15.01.2000”, w: Archiwum Kongregacji Edukacji Katolickiej w Watykanie, Prot. N. 93/2000.

Konferencja Episkopatu Irlandii, “The Permanent Diaconate: National Directory and Norms for Ireland, 18.07.2005”, w: Archiwum Kongregacji Edukacji Katolickiej w Watykanie, Prot. N. 523/2003.

Konferencja Episkopatu Kostaryki, “Normas básicas para la formación de los diáconos permanentes en las Diócesis de la Provincia Eclesiástica de Costa Rica, 20.04.2004”, w: Archiwum Kongregacji Edukacji Katolickiej w Watykanie, Prot. N. 1366/2002.

Konferencja Episkopatu Litwy, “Nuolatinių diakonų lietuvoje ugdymo, gyvenimo ir tarnystės gairės, 9.06.2006”, w: Archiwum Kongregacji Edukacji Katolickiej w Watykanie, Prot. N. 102/2006.

Konferencja Episkopatu Polski, „Wytyczne dotyczące formacji, życia i posługi diakonów stałych w Polsce, 22.01.2004”, w: „Biblioteka Niedzieli”, t. 157, Częstochowa 2004.

Konferencja Episkopatu Stanów Zjednoczonych, “National Directory for the Formation, Ministry, and Life of Permanent Deacons in the United States, 12.10.2009”, w: Archiwum Kongregacji Edukacji Katolickiej w Watykanie, Prot. N. 78/2000.

Konferencja Episkopatu Szkocji, “Norms for the Formation of Permanent Deacons in Scotland, 10.03.2006”, w: Archiwum Kongregacji Edukacji Katolickiej w Watykanie, Prot. N. 296/2002.

Konferencja Episkopatu Włoch, “I diaconi permanenti nella Chiesa in Italia. Orientamenti e norme, 4.05.1993”, w: E. Petrolino, “Enchiridion sul diaconato. Le fonti e i documenti ufficiali della Chiesa”, Città del Vaticano 2009.

Kongregacja Edukacji Katolickiej, “Lettera circolare ai Rev.mi Rappresentanti Pontifici Come è a conoscenza sulla formazione dei candidati al diaconato permanente, Prot. N. 137/69”, EV 3 (1968-1970).

Kongregacja Edukacji Katolickiej, “Lettera circolare ai Rev.mi Rappresentanti Pontifici Come è a conoscenza sulla formazione dei candidati al diaconato permanente”, Prot. N. 137/69, EV 3 (1968-1970).

Kongregacja Edukacji Katolickiej, “Lettera circolare Come è a conoscenza”, EV 3 (1968-1970).

Kongregacja Edukacji Katolickiej, „Wytyczne dotyczące formacji diakonów stałych, 22.02.1998”, Watykan 1998.

Lodi E., “Le esigenze della diaconia secondo la lex orandi”, Il diaconato in Italia 88 (1992).

Marczewski M., “Formacja diakonów stałych”, Roczniki Teologiczne 47 (6) (2000).

Martini C.M., “La diaconia come ministero della speranza”, w: G. Bellia (red.), “La Chiesa diaconia ministeriale di salvezza”, Reggio Emilia 2004.

Martins J.S., “Norme fondamentali per la formazione dei diaconi”, Il diaconato in Italia 110 (1998).

Montan A., “Il profilo del diaconato permanente nel vigente Codice di Diritto Canonico”, Seminarium 48 (4) (2008).

Montan A., “La formazione e il ministero del diacono permanente nei documenti del Magistero dal Concilio Vaticano II ad oggi”, Il diaconato in Italia 110 (1998).

Paweł VI, “Motu proprio Ad pascendum, AAS 64 (1972).

Paweł VI, “Motu proprio Sacrum diaconatus ordinem”, AAS 59 (1967).

Pecci O.F., “Il nuovo documento della CEI”, Il diaconato in Italia 91-92 (1993).

Petrolino E., “Diaconi permanenti nella Chiesa del Terzo Millennio”, w: M. Russotto (red.), “Radici... il Mistero del Ministero. Corsi di formazione permanente per Presbiteri e Diaconi”, t. I, Palermo 2001.

Petrolino E., “I diaconi annunziatori della Parola, ministri dell’altare e della carità”, Cinisello Balsamo 1998.

Presciutti M., Farneti A., “La formazione”, Orientamenti Pastorali 7 (2005).

Ratzinger J., “Teologia e Chiesa”, Communio 87 (1986).

Schiavone P., “Quale formazione per il diaconato permanente?”, w: “Il diaconato permanente”, Napoli 1983.

Schinella I., “La dimensione intellettuale nella formazione diaconale”, Seminarium 48 (4) (2008).

Selejdak R., „Stawać się kapłanem trzeciego tysiąclecia”, Częstochowa 2001.

Selejdak R., „Tożsamość, duchowość, formacja i posługa diakonów stałych”, Częstochowa 2003.

Simon H., “Les diverses dimensions de la formation des diacres permanents”, Seminarium 37 (4) (1997).

Sobór Watykański II, “Gaudium et spes. Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym, 5.12.1965”, w: Sobór Watykański II, „Konstytucje, Dekrety, Deklaracje”, Poznań 2002.

Sobór Watykański II, „Optatam totius. Dekret o formacji kapłańskiej, 28.10.1965”, w: Sobór Watykański II, „Konstytucje, Dekrety, Deklaracje”, Poznań 2002.

Zardoni S., “I diaconi nella Chiesa. Ricerca storica e teologica sul diaconato”, Bologna 1991.

Published
2013-12-31

Cited by

Selejdak, R. (2013). Intellectual Formation of Candidates for the Permament Diaconate. Studia Warmińskie, 50, 221–234. https://doi.org/10.31648/sw.198

Ryszard Selejdak 
Congregazione per il Clero, Piazza Pio XII, 3; I - 00193 Roma