Kontrakty nienazwane i tak zwany kontrakt o uratowanie życia w prawie rzymskim
Alessandro Hirata
Faculdade de Direito de Ribeirão Preto, Rua Prof. Aymar Baptista Prado, 835, CEP:14040-906 - Campus da USP de Ribeirão Preto, Ribeirão Preto/SP - BrasilAbstrakt
Swoboda zawierania umów we współczesnym rozumieniu tego pojęcia nie była znana prawu rzymskiemu. W rzymskim prawie obowiązywała tzw. zasada nominalizmu kontraktowego: tzn. strony zasadniczo nie mogły zawrzeć innego kontraktu niż ten, dla którego przewidziana była ochrona procesowa w postaci odpowiedniej skargi (actio). Można jednak stwierdzić, że związanie stypizowanymi wzorcami kontraktów w praktyce mogło być usunięte. W kontrakcie o uratowanie życia chodzi o to, że jedna ze stron otrzymuje coś lub przyjmuje zobowiązanie drugiej strony wobec siebie, ponieważ uratowała ona darczyńcę względnie zobowiązanego przed jakimś aktem przemocy. Kontrakt ten stanowi doskonały przykład na to, w jakim zakresie juryści rzymscy uznawali zasadę swobody umów.
Słowa kluczowe:
swoboda umów, zasada nominalizmu kontraktowego, umowa o uratowanie życia, kontrakty nienazwane, prawo rzymskieBibliografia
Behrends O., „Recensione O. Kahn, Der Nothilfevertrag im römischen Recht“, SZ 96 (1979).
Betti E., „Der Typenzwang bei den römischen Rechtsgeschäften und die sogenannte Typenfreiheit des heutigen Rechts in Festschrift L. Wenger“, München 1944.
Biondi B., „Contratto e stipulatio: corso di lezioni”, Milano 1953.
Burdese A., „I contratti innominati in Derecho romano de obligaciones (Studi in onore di Murga Gener)”, Madrid 1994.
Casavola F., „Lex Cincia: contributo alla storia delle origini della donazione romana”, Napoli 1960.
Gröschler P., „Actiones in factum – Eine Untersuchung zur Klage-Neuschöpfung im nichtvertraglichen Bereich”, Berlin 2002.
Kahn O., „Der Nothilfevertrag im römischen Recht“, Botha’s Hill 1977.
Kaser M., „Das römische Privatrecht I – Das altrömische, das vorklassische und klassische Recht“, München 1971.
Kaser M., Knütel R., „Römisches Privatrecht“, München 2005.
Mayer-Maly Th., „Privatautonomie und Vertragsethik im Digestenrecht“, Iura 6 (1955).
Medicus D., „Zur Geschichte des Senatus Consultum Velleianum“, Köln 1957.
Sargenti M. „>>Actio civilis in factum<< e >>actio praescriptis verbis<< – ancora una riflessione in Iuris vincula”, Studi in onore di Mario Talamanca 7 (2001).
Sargenti M., „Actio civilis in factum e actio praescriptis verbis“, SDHI 72 (2006).
Scherrer W., „Die geschichtliche Entwicklung des Prinzips der Vertragsfreiheit“, Basel 1948.
Sciandrello E., „Studi sul contratto estimatorio e sulla permuta nel diritto romano”, Trento 2011.
Wesel U., „Juristische Weltkunde: Eine Einführung in das Recht“, Frankfurt 1984.
Zhang L., „Contratti innominati nel diritto romano – Impostazioni di Labeone e di Aristone”, Milano 2007.
Faculdade de Direito de Ribeirão Preto, Rua Prof. Aymar Baptista Prado, 835, CEP:14040-906 - Campus da USP de Ribeirão Preto, Ribeirão Preto/SP - Brasil
