Bezpieczeństwo rodziny w świetle znowelizowanych przepisów prawa polskiego - teoria i rzeczywistość
Małgorzata Tomkiewicz
Katedra Prawa Kanonicznego, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Hozjusza 15, 11-041 OlsztynAbstrakt
Zapewnienie potrzeby bezpieczeństwa zasadniczo wpływa na zdolność jednostki do dążenia do osiągnięcia założonych przez nią celów życiowych, a tym samym do jakości i standardu życia współczesnych rodzin. Skala i złożoność przemocy domowej wskazują, że walka z nią wymaga zdecydowanej i wieloaspektowej działalności ze strony władz publicznych. Wzmocnieniu skuteczności walki z przemocą domową służy nowo wprowadzona nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Obecna nowelizacja wprawdzie wprowadza szereg nowych i użytecznych rozwiązań, jednakże analiza poszczególnych zapisów nowelizacji budzi wątpliwości, czy polskie prawo w obecnym kształcie faktycznie chroni rodzinę, czy też - paradoksalnie - jest źródłem zagrożenia dla niej. W nowej ustawie o zapobieganiu przemocy w rodzinie została zatarta tradycyjna w Polsce koncepcja rodziny i została zmieniona jej definicja. W imię przeciwdziałania przemocy w rodzinie chroni się wiele sposobów wspólnego współistnienia, w tym związków tej samej płci, jednocześnie podważając więzi pokrewieństwa z dalszą naturalną rodziną. Przemoc domowa to rzeczywistość społeczna, która wymaga zauważalnej interwencji państwa, ale nie należy jej zwalczać za pomocą środków, które mogą być podstawą do rozwoju kolejnych rodzajów patologii. Zmiana przepisów prawnych, nawet jeśli przyczynia się do walki z przemocą w rodzinie, może nie służyć rodzinie jako całości i nie zapewnia faktycznej ochrony wszystkich aspektów życia rodzinnego. Wskutek zawartych w analizowanej ustawie niedociągnięć legislacyjnych i wynikających z nich zagrożeń trzeba powiedzieć, że odnośny akt prawny nie może być uznany za środek, który zapewni dobrobyt współczesnej polskiej rodzinie i nie poprawi jakości życia jej członków.
Słowa kluczowe:
rodzina, bezpieczeństwo, przemoc, ofiary przemocy, przeciwdziałanie przemocyBibliografia
„Zakaz kar cielesnych wobec dzieci. Pytania i odpowiedzi”, http://www.coe.int/t/dg3/corporalpunishment/pdf/PolishQuestionAnswers.pdf (15.12.2011).
Browne K., Herbert M., „Zapobieganie przemocy w rodzinie”, Warszawa 1999.
Bussmann K.D., „Wpływ zakazu stosowania kar cielesnych na przemoc wobec dzieci w rodzinie w Niemczech, Dziecko krzywdzone. Teoria. Badania. Praktyka 5 (2003).
Dudka K., „Środki zapobiegawcze stosowane wobec sprawców przemocy w rodzinie”, Wojskowy Przegląd Prawniczy 2 (2006).
Giezek J., „Komentarz do art. 115 § 11 k.k.”, w: J. Giezek (red.), „Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz”, Warszawa 2007.
Haak H., „Pracownik socjalny odbierze dziecko”, Rzeczpospolita 2010, z 18 grudnia.
Jasudowicz T., „Prawa rodziny-prawa w rodzinie w świetle standardów międzynarodowych. Orzecznictwo Stasburskie”, Toruń 1999.
Kulik M., „Komentarz do art. 115 § 11 k.k.”, w: M. Mozgawa (red.), „Kodeks karny. Komentarz praktyczny”, Warszawa 2010.
Majewski J., „Komentarz do art. 115 § 11 k.k.”, w: A. Zoll (red.), „Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz”, t. 1, Zakamycze 2004.
Marek A., „Kodeks karny. Komentarz”, Warszawa 2007.
Maslow A.H., „Motywacja i osobowość”, Warszawa 1990.
Michalska-Warias A., „Komentarz do art. 115 § 11 k.k.”, w: T. Bojarski (red.), „Kodeks Karny. Komentarz”, Warszawa 2011.
Nazar M., „Konkubinat a małżeństwo - wybrane zagadnienia”, w: M. Andrzejewski (red.), „Księga jubileuszowa Prof. dr hab. Tadeusza Smyczyńskiego”, Toruń 2008.
Skołowski T., „Komentarz do art. 96 k.r.o.”, w: H. Dolecki, T. Sokołowski (red.), „Kodeks Rodzinny i opiekuńczy. Komentarz”, Warszawa 2010.
Smyczyński T., „Czy potrzebna jest regulacja prawna pożycia konkubenckiego (heteroseksualnego i homoseksualnego)”, w: P. Kasprzyk (red.), „Prawo rodzinne w Polsce i w Europie. Zagadnienia wybrane”, Lublin 2005.
Spurek S., „Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Komentarz”, Warszawa 2008.
Stojanowska W. (red.), „Nowelizacja prawa rodzinnego na podstawie ustaw z 6 listopada 2008r. i 10 czerwca 2010 r. Analiza. Wykładnia. Komentarz”, Warszawa 2011.
Katedra Prawa Kanonicznego, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Hozjusza 15, 11-041 Olsztyn
