Proza rosyjska na scenach polskich po roku 1989. "Zbrodnia i kara" Fiodora Dostojewskiego.

Małgorzata Semczuk

Warszawa



Abstrakt

Crime and Punishment focuses on the mental anguish and moral dilemmas of Rodion Raskolni-
kov, who strives to be an extraordinary being, believing that murder is permissible in pursuit of
a highter purpose. The following paper focused on the analysis of work by the two types playwrights,
based on Crime and Punishment.




Boy-Żeleński T.. 1968. Pisma, XXV. Warszawa.

Dostojewski F. 1979. Listy. Warszawa.

Fik M. 1972. „Co można ocalić z Dostojewskiego w teatrze”. Twórczość 1.

Grossman L. 1968. Dostojewski, przeł. S. Pollak. Warszawa.

Krupski A. 1988. Dostojewski w teatrze polskim (1958-1975). Wrocław.

Lubina-Cipińska D. Błysk talentu. „Rzeczpospolita" z 12 marca 2001

Mamon B. „Zbrodnia i kara” w inscenizacji Andrzeja Wajdy. „Tygodnik Powszechny" z 21 października 1984.

Mrówka D. Premiera w teatrze Rozrywki. "Dziennik Bałtycki" z 13 marca 2001.

Premiera arcydzieła, "Dziennik Internetowy" z 5 marca 2001.

Pawłowski R. „Błysk oślinionego kciuka”. Dziennik Polski z 13 marca 2001

Piscator E. 1957. „Adaptacja powieści na scenę”. Dialog 3.

Syruczek W. „Wina i kara”. Tygodnik Ilustrowany z 15 kwietnia 1934.

„Koncert Gajosa”. Gazeta Łódzka z 20 listopada 2000.
Pobierz


Opublikowane
2009-12-01

Cited By /
Share

Semczuk, M. (2009). Proza rosyjska na scenach polskich po roku 1989. "Zbrodnia i kara" Fiodora Dostojewskiego. Acta Polono-Ruthenica, 1(XIV), 245–252. Pobrano z https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/apr/article/view/2154

Małgorzata Semczuk 
Warszawa