Omawiana pozycja przedstawia zjawiska, które w starożytności i w średniowieczu ze
względu na ówczesny stan wiedzy były niewytłumaczalne i przez to uważano je za cuda albo rzeczy
budzące grozę. Do tych zjawisk zaliczano stworzenia naturalne lub fantastyczne, gwałtowne załamania
pogody i anomalie klimatyczne. Zwiastowały one klęski, ale nie zawsze. Czasem symbolizowały one
przesilenie w wojnie prowadzące do krwawo okupionego zwycięstwa (np. motyw rzeki krwi). W tym
przypadku wynikało to z tego, że fantastyczna opowieść powstała po wojnie, kiedy znano już wyniki
walk. Opowieści fantastyczne wprowadzano do poważnych dzieł naukowych w celu uatrakcyjnienia narracji.
Najważniejszym osiągnięciem omawianej pozycji okazało się wskazanie nowej dyscypliny wiedzy
łączącej historię i etnografię – paradoksologii.
Pobierz pliki
Zasady cytowania