Teatr anatomiczny w XVII w. to spektakl, w którym estetycznie przemawiały: władza polityczna, rodząca się medycyna i najciemniejsze żądze pospólstwa. Śmierć obnażona anatomią martwego ciała, śmierć zdesakralizowana rozplatanym brzuchem trupa to źródło nowożytnego dyskursu, w którym ciało człowieka staje się przedmiotem wnikliwej obserwacji oraz instytucjonalnej kontroli.
Dateien herunterladen
Zitierregeln
Zitiert von / Teilen
Lizenz
English
Język Polski
Русский
Français (France)
Deutsch
Español (España)
Italiano