Teatr anatomiczny w XVII w. to spektakl, w którym estetycznie przemawiały: władza polityczna, rodząca się medycyna i najciemniejsze żądze pospólstwa. Śmierć obnażona anatomią martwego ciała, śmierć zdesakralizowana rozplatanym brzuchem trupa to źródło nowożytnego dyskursu, w którym ciało człowieka staje się przedmiotem wnikliwej obserwacji oraz instytucjonalnej kontroli.
Descargar archivos
Normas de citación
##plugins.themes.libcom.share##
Licencia
Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-NoComercial 4.0.