Teatr anatomiczny w XVII w. to spektakl, w którym estetycznie przemawiały: władza polityczna, rodząca się medycyna i najciemniejsze żądze pospólstwa. Śmierć obnażona anatomią martwego ciała, śmierć zdesakralizowana rozplatanym brzuchem trupa to źródło nowożytnego dyskursu, w którym ciało człowieka staje się przedmiotem wnikliwej obserwacji oraz instytucjonalnej kontroli.
Scarica file
Regole di citazione
##plugins.themes.libcom.share##
Licenza
Questo lavoro è fornito con la licenza Creative Commons Attribuzione - Non commerciale 4.0 Internazionale.