Teatr anatomiczny w XVII w. to spektakl, w którym estetycznie przemawiały: władza polityczna, rodząca się medycyna i najciemniejsze żądze pospólstwa. Śmierć obnażona anatomią martwego ciała, śmierć zdesakralizowana rozplatanym brzuchem trupa to źródło nowożytnego dyskursu, w którym ciało człowieka staje się przedmiotem wnikliwej obserwacji oraz instytucjonalnej kontroli.
Télécharger des fichiers
Règles de citation
##plugins.themes.libcom.share##
Licence
Ce travail est disponible sous licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale 4.0 International.
English
Język Polski
Русский
Français (France)
Deutsch
Español (España)
Italiano