Natura ludzka w narracji posthumanizmu dystopijnego

Dawid Misztal

doi:10.31648/hip.319

Veröffentlicht am: 2018-08-121

Nr. 23 (2017)

Natura ludzka w narracji posthumanizmu dystopijnego

Dawid Misztal

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Rubrik: Artikel

https://doi.org/10.31648/hip.319

Abstract

Dla przedstawicieli posthumanizmu dystopijnego dokonujący się na naszych oczach postęp w dziedzinie tzw. biotechnologii, obok nadziei na rozwiązanie szeregu problemów, niesie ze sobą także szereg niebezpiecznych konsekwencji: groźbę modyfikacji istniejącego porządku społecznego, podkopania obowiązujących norm moralnych, konieczność zmiany rozumienia naszej tożsamości. Dla myślicieli takich, jak Fukuyama, Kass, Sandel czy Habermas, niebezpieczeństwa te związane są z naturą ludzką. Stąd też prognozowane kierunki postępu naukowo-technicznego interpretują oni jako zagrożenie dla tej natury. W prezentowanym tekście przyglądam się, w jaki sposób wykorzystują oni pojęcie natury ludzkiej w swoich argumentacjach.

Dateien herunterladen

PDF (Język Polski)

Zitierregeln

Misztal, D. (2018). Natura ludzka w narracji posthumanizmu dystopijnego. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (23), 71–89. https://doi.org/10.31648/hip.319

Zitiert von / Teilen

Lizenz

Dieses Werk steht unter der Lizenz Creative Commons Namensnennung - Nicht-kommerziell 4.0 International.

Literaturhinweise

Agar N., Liberal Eugenics: In Defence of Human Enhancement, Blackwell Publishing, Malden 2004.

Fukuyama F., Koniec człowieka. Konsekwencje rewolucji biotechnologicznej, Znak, Kraków 2004.

Fukuyama F., Our Posthuman Future. Consequences of the Biotechnology Revolution, Farrar, Straus and Giroux, New York 2002.

Fukuyama F., Wielki wstrząs: natura ludzka a odbudowa porządku społecznego, Bertelsmann Świat Książki, Warszawa 2000.

Habermas J., Die Zukunft der menschlichen Natur. Auf dem Weg zu einer liberalen Eugenik?, Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main 2001.

Habermas J., Przyszłość natury ludzkiej. Czy zmierzamy do eugeniki liberalnej, Wyd. Nauk. Scholar, Warszawa 2003.

Kaebnick G., Humans, Nature, and Ethics, “Minding Nature”, 2011, t. 4, nr 2, [online] <www.humansandnature.org/humans-nature-and-ethics>.

Kass L., Life, Liberty, and Defense of Dignity: The Challenge for Bioethics, Encounter Books, San Fransisco 2002.

Kass L., Toward a More Natural Science. Biology and Human Affairs, The Free Press, New York 1985.

Kass L., Wisdom of Repugnance, (w:) L. Kass, J. Wilson, The Ethics of Human Cloning, The AEI Press, Washington 1998.

Lewens T., Enhancement and Human Nature: the Case of Sandel, (w:) idem, The Biological Foundations of Bioethics, Oxford University Press, Oxford 2015.

Locke J., An Essay Concerning Human Understanding, Oxford University Press, Oxford 1975.

Pinker S., The Blank Slate. The Modern Denial of Human Nature, Penguin Books, New York 2002.

Sandel M., Przeciwko udoskonalaniu człowieka. Etyka w czasach inżynierii genetycznej, Kurhaus Publishing, Warszawa 2014.

Sharon T., Human Nature in an Age of Biotechnology. The Case for Mediated Posthumanism, Springer, Dodrecht 2014.

Wasilewska-Roszkiewicz P., Determinizm genetyczny – definicja, historia i znaczenie dla medycyny i etyki, „Etyka” 2013, nr 47, <http://etyka.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2015/06/Etyka47__P_Wasilewska-Roszkiewicz.pdf>. Google Scholar