Publicado: 2018-09-031

Czy można sądzić, że życie jest piękne?: estetyka Schopenhauera

Henryk Benisz
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Sección: Artículos
https://doi.org/10.31648/hip.496

Resumen

Schopenhauer konstruuje swą estetykę, nawiązując do Platońskiej teorii idei oraz rozwijając Kantowską koncepcję władzy sądzenia w odniesieniu do piękna i wzniosłości. Dzięki ujęciu transcendentalnemu potrafi on zobiektywizować estetyczną wartość naturalnych wytworów przyrody i artystycznych wytworów człowieka. Wyróżnione miejsce w jego estetyce zajmuje poezja (dramat) i, w pewnej mierze, filozofia, ponieważ jest to sztuka słowa, w której idee najlepiej wypowiada się za pośrednictwem pojęć. Szczególnego rodzaju sztuką jest muzyka, ponieważ dzięki niej można bezpośrednio docierać do świata idei i wyrażać go w sposób poza- lub ponadwerbalny. Schopenhauer prowadzi ciekawe rozważania na temat woli i przedstawienia, idei i życia, talentu i geniuszu, uroku i wdzięku oraz wielu innych ważnych kwestii pojawiających się w obszarze jego zainteresowań estetycznych.

Descargar archivos

Normas de citación

Benisz, H. (2018). Czy można sądzić, że życie jest piękne?: estetyka Schopenhauera. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (20), 245–275. https://doi.org/10.31648/hip.496

##plugins.themes.libcom.share##

Licencia

Creative Commons License

Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-NoComercial 4.0.


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##