Harmonijność – aksjologiczny wymiar człowieka

Halina Romanowska-Łakomy

doi:10.31648/hip.896

Publicado: 2018-09-141

1994

Harmonijność – aksjologiczny wymiar człowieka

Halina Romanowska-Łakomy

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Sección: Artículos

https://doi.org/10.31648/hip.896

Resumen

Praca koncentruje się na aksjologicznym rozwoju człowieka w aspekcie psychologicznym. Przyjmuje się tu holistyczną opcję rozwoju i zgodnie z tą opcją dokonuje się opracowania harmonijnego rozwoju Głównym przedmiotem rozważań jest najwyższy poziom rozwoju, który prowadzi do zharmonizowania wewnątrzosobowego i zintegrowania się ze środowiskiem. W podstawowym założeniu pracy przyjmuje się, że każdy człowiek posiada predyspozycje do integrowania siebie i doświadczania harmonii. Zakłada się też, iż nawet jednorazowe przeżycie harmonii uaktywnia w człowieku jego zdolność do budowania w sobie wyższego porządku. Przeżycie to rozwija dążenie do kontemplacyjnego komunikowania się ze światem i jest zaczątkiem rozwoju bezinteresownej struktury człowieka.

Artículos más leídos del mismo autor/a

Halina Romanowska-Łakomy, O głębszym rozumieniu osoby , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Núm. 13 (2007)

Descargar archivos

Normas de citación

Romanowska-Łakomy, H. (2018). Harmonijność – aksjologiczny wymiar człowieka. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, 7–16. https://doi.org/10.31648/hip.896

##plugins.themes.libcom.share##

Licencia

Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-NoComercial 4.0.