Nowy stary? When new is not new, or on lexical properties of one Polish expression vs. other expressions based on antonymic pairs
Abstract
The article concerns a two-part expression nowy stary (Eng. ‘new old’), e.g. ‘new old president,’ ‘new old rules,’ ‘new old couch.’ The expression causes problems as regards its spelling, yet they are still secondary to its lexical status. The aim of the undertaken research is to resolve both issues. The heterogeneous notation of the analysed sequence results from a variation in the way the two elements are combined (i.e. with a comma or a hyphen). Different variants of its spelling are in use – both with and without these marks. The decision related to implementing a particular spelling variant is significantly influenced by the lexical status of the described expression, i.e. whether it is an ad hoc, free combination of two adjectives (replaceable by any other ones), or whether it is
a separate and – meaning-wise – indivisible unit (a unit of language the way Andrzej
Bogusławski understands it). The article provides a comprehensive proposal for resolving
the issues related to the lexicological description and notation of the presented sequence.
Keywords:
unit of language, ortography, punctuation, textual meanings of panic, antonymyReferences
Bednarek A., Grochowski M. (1997): Zadania z semantyki językoznawczej. Toruń. Google Scholar
Bogusławski A. (1976): O zasadach rejestracji jednostek języka. „Poradnik Językowy” 8, s. 356–364. Google Scholar
Bogusławski A. (1987): Obiekty leksykograficzne i jednostki języka. [W:] Studia z polskiej leksykografii współczesnej III. Red. Z. Saloni. Białystok, s. 13–31. Google Scholar
Bogusławski A. (2008): Semantyka, pragmatyka. Leksykografa głos demarkacyjny. Warszawa. Google Scholar
Bogusławski A. (2009): Myśli o gwiazdce i o regule. Warszawa. Google Scholar
Dobaczewski A. (2018): Powtórzenie jako zjawisko tekstowe i systemowe. Repetycje, reduplikacje i quasi-tautologie w języku polskim. Toruń. Google Scholar
Dobaczewski A., Sobotka P., Żurowski S. (2018): Słownik reduplikacji i powtórzeń polskich. Od zleksykalizowanych podwojeń do regularnych układów repetycyjnych. Toruń. Google Scholar
Grice H.P. (1977): Logika a konwersacja. „Przegląd Humanistyczny” 6, s. 85–99. Google Scholar
Grochowski M. (2008): Rola dewiacji w uzasadnianiu hipotez semantycznych. Wprowadzenie do problematyki. „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego” LXIV, s. 25–36. Google Scholar
Grochowski M. (2009): Jak oceniać sensowność zdań? Uwagi wstępne (online: , dostęp: 09.03.2010). Google Scholar
Podracki J. (1998): Słownik interpunkcyjny języka polskiego z zasadami przestankowania. Warszawa. Google Scholar
Przepiórkowski A., Bańko M., Górski R.L., Lewandowska-Tomaszczyk B. (red.) (2012): Narodowy Korpus Języka Polskiego. Warszawa. Google Scholar
Wajszczuk J. (1997): System znaczeń w obszarze spójników polskich. Wprowadzenie do opisu. Warszawa. Google Scholar
Ziembiński Z. (2002): Logika praktyczna. Warszawa. Google Scholar
Żabowska M. (2015): O godzeniu przeciwieństw – funkcja wyrażeń jednocześnie i zarazem w języku naturalnym oraz w testowaniu hipotez semantycznych. „Linguistica Copernicana” 12, s. 71–105.
Crossref
Google Scholar
Żabowska M. (2024): Relacje semantyczne między jednostkami leksykalnymi. [W:] Przewodnik językowo-encyklopedyczny po gramatyce semantycznej języka polskiego w ujęciu historycznym. T. 1: Artykuły problemowe. Red. M. Grochowski. Kraków, s. 441–449. Google Scholar
