O uczniowskiej umiejętności reagowania na wypowiedzi. Próba rozpoznania problemu
Marta Chyb-Winnicka
Uniwersytet OpolskiAbstrakt
Celem niniejszego artykułu jest próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu uczniowie szkół podstawowych opanowali umiejętność reagowania na wypowiedzi, czyli sprawność świadczącą o aktywnym i efektywnym słuchaniu, niezbędną w życiu prywatnym i zawodowym. By uzyskać odpowiedź na postawione pytanie, autorka przeprowadziła badania empiryczne wśród dwóch grup badawczych: 190 czwartoklasistów i 159 ósmoklasistów uczęszczających do ośmiu opolskich szkół podstawowych. Narzędziem badawczym był test słuchania w języku polskim jako ojczystym: fragment wywiadu i dwa zadania testowe. Z przeprowadzonych badań wynika, że umiejętność reagowania na komunikaty mówione jest opanowana przez badanych na niskim poziomie. Uzyskane wyniki upoważniły autorkę do sformułowania wniosku, że współczesna szkoła nie przygotowuje uczniów do aktywnego i efektywnego słuchania w naturalnych warunkach komunikacyjnych.
Słowa kluczowe:
aktywne słuchanie, reagowanie, wypowiedź, język polski jako ojczysty, szkoła podstawowaBibliografia
Adler R.B., Rosenfeld L.B., Proctor II R.F. (2021): Relacje interpersonalne. Proces porozumie¬wania się. Przekład G. Skoczylas. Poznań. Google Scholar
Brownell J. (2009): Reagowanie na komunikaty. [W:] Mosty zamiast murów. Podręcznik ko¬munikacji interpersonalnej. Red. J. Stewart. Przekład P. Kostyło. Warszawa, s. 225–234. Google Scholar
Carnegie D. (2021): Słuchaj! Sztuka skutecznej komunikacji. Przekład K. Rojek. Gliwice. Google Scholar
Chyb M.U. (2021): Efektywne słuchanie w języku polskim jako ojczystym – diagnoza i profilak¬tyka. Niepublikowana praca doktorska napisana pod kierunkiem Jolanty Nocoń [dostępna w Bibliotece Głównej Uniwersytetu Opolskiego]. Google Scholar
Dyduchowa A. (1989): Metody kształcenia sprawności językowej uczniów. Kraków. Google Scholar
Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.) (2014): Psychologia rozwoju człowieka. Charakte¬rystyka życia człowieka. Warszawa. Google Scholar
Kaczmarek B.L.J. (1998): Teoretyczne refleksje nad językiem i komunikowaniem się. [W:] O języku i komunikowaniu się. Red. T. Rzepa. Szczecin, s. 9–22. Google Scholar
Kline J.A. (2008): Listening effectively. Alabama. Google Scholar
McKay M., Davis M., Fanning P. (2005): Sztuka skutecznego porozumiewania się. Przekład A. Błaż. Gdańsk. Google Scholar
McNaughton D. i in. (2008): Learning to listen. Teaching an active listening strategy to preservi¬ce education professionals. „Topics in Early Childhood Special Education” 27, s. 223–231.
Crossref
Google Scholar
Morreale S.P., Spitzberg B.H., Barge J.K. (2007): Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności. Przekład P. Izdebski, A. Jaworska, D. Kobylińska. Warszawa. Google Scholar
Nagajowa M. (1995): Jak uczyć języka polskiego w klasach 4–6. Poradnik metodyczny do podręczników „Słowo za słowem”, „Słowa zwykłe i niezwykłe”, „Słowa i świat”. Warszawa. Google Scholar
Niemierko B. (1999): Pomiar wyników kształcenia. Warszawa. Google Scholar
Patrzałek T. (1997): Dobre słuchanie. „Polonistyka” 6, s. 364–370. Google Scholar
Patrzałek T. (1998): Dobre słuchanie. „Polonistyka” 2, s. 90–96. Google Scholar
Robertson K. (2005): Active listening. More than just attention. „Australian Family Physician” 12, s. 1053–1055. Google Scholar
Warchala J. (1991): Dialog potoczny a tekst. Katowice. Google Scholar
Uniwersytet Opolski
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
