Wykrzykniki jako jednostki wyrażające emocje w przekładzie z języka szwedzkiego na język polski

Anna Sworowska

Uniwersytet Warszawski
https://orcid.org/0000-0002-6348-0254


Анотація

Celem artykułu jest przedstawienie wyników badania przeprowadzonego na równoległym korpusie szwedzko-polskim składającym się ze współczesnych tekstów literackich przetłumaczonych na język polski w latach 2000-2017. Korpus, który powstaje w Pracowni Badań Skandynawistycznych ILS UW jest cały czas rozbudowywany. W badaniu, za pomocą danych równoległych, zostały porównane i przeanalizowane wykrzykniki (szw. interjektioner) występujące w języku szwedzkim (aj, oj, å(h), usch, fy, äsch, ack) oraz ich ekwiwalenty tekstowe w języku polskim. Jedną z funkcji, które pełnią wykrzykniki zarówno w języku polskim jak i szwedzkim, jest wyrażanie emocji. Wykrzyknikom nadaje się wiele znaczeń, a ich interpretacja może być zależna od sytuacji. Używane są najczęściej w języku mówionym i dotyczą spontanicznej reakcji w danej sytuacji. Można przyporządkować im pewne emocje, na przykład radość, zaskoczenie, zdziwienie czy złość. Z badania wynika, że mimo że w języku szwedzkim i polskim niektóre wykrzykniki mają identyczną lub bardzo podobną postać graficzną, to podobieństwo między nimi bywa pozorne, tzn. na przykład szwedzkie aj oraz oj wyrażają inne emocje niż polskie aj oraz oj. Wszystko to powoduje, że proces przekładu tych jednostek językowych jest skomplikowany i niejednokrotnie powoduje zmiany w tekście docelowym względem tekstu wyjściowego.


Ключові слова:

wykrzykniki, korpus równoległy, emocje, przekład, język szwedzki, język polski


Andersson, L. (1990). Fult språk. Svordomar, dialekter och annat ont. Malmö: Carlsson Bokförlag AB.   Google Scholar

Anward, J. (1986). Emotive Expressions. [W:] Ö. Dahl (red.): Papers from the Ninth Scandinavian Conference of Linguistics, s. 39-52.   Google Scholar

Bednarczyk, M. (2014). Klasyfikacja wykrzykników w badaniach polskich i niemieckich. [W:] Lingwistyka Stosowana 11: 2014, s. 83-89.   Google Scholar

Bühler, K. (1978). Sprachteorie. Die Darstellungsfunktion der Sprache. Frankfurt/M., Berlin, Wien, s. 310.   Google Scholar

Daković, S. (2006). Interiekcje w języku polskim, serbskim, chorwackim i rosyjskim. Opis i konfrontacja. Wrocław   Google Scholar

Daun, Å. (1989). Svensk mentalitet. Ett jämförande perspektiv. Simirishamn: Grafo-Tryckt AB.   Google Scholar

Fries, Norbert (1990). Interjektionen und Interjektionsphrasen. [W:] Sprache und Pragmatik, 17, Lund, s. 1-43.   Google Scholar

Grabias, S. (1981). O ekspresywności języka. Lublin   Google Scholar

Grochowski, M. (1988). Wprowadzenie do analizy syntaktycznej wykrzykników. [W:] Polonica.13. s. 85-100.   Google Scholar

Grochowski, M. (1997). Wyrażenia funkcyjne. Studium leksykograficzne. Kraków.   Google Scholar

Gruszczyńska, E. (2001). Linguistic Images of Emotions in Translation from Polish into Swedish (Henryk Sienkiewicz as a case in point), Acta Universitatis Upsaliensis, Studia Slavica Upsaliensia nr 42, Uppsala 2001.   Google Scholar

Gruszczyńska, E., Leńko-Szymańska A. (2016). Polskojęzyczne korpusy równoległe. Warszawa: Instytut Lingwistyki Stosowanej.   Google Scholar

Grzegorczykowa, R., Laskowski, R., Wróbel, H. (red.). (1998). Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia. Wyd. drugie zmienione. Warszawa.   Google Scholar

Ideforss, H. (1928). De primära interjektionerna i nysvenskan. Lund: Gleerupska.   Google Scholar

Kryk-Kastovsky, B. (1997). Surprise, surprise: the iconicity-conventionality scale of emotions. [W:] S. Niemeier, R. Dirven. [red.]: The language of emotions. Conceptualiztion, expression, and theoretical foundation. Amsterdam, Philadelphia: John Benjamins B.V., s. 155-169.   Google Scholar

Laskowski, R. (1984). Podstawowe pojęcia morfologii. [W:] R. Grzegorczykowa et al. (red.). Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia - Morfologia - Fonologia. T. 2. Warszawa. s. 9-57.   Google Scholar

Lubaś, W., Skowronek, K. (red.). (2016). Słownik polskich leksemów potocznych. Kraków   Google Scholar

Nowakowska-Kempna, I. (1995). Konceptualizacja uczuć w języku polskim. Warszawa: WSP TWP.   Google Scholar

Orwińska-Ruziczka, E. (1992). Funkcje językowe interiekcji w świetle materiału słowackiego polskiego. Kraków   Google Scholar

Saloni, Z., Świdziński, M. (1998). Składnia współczesnego języka polskiego. PWN. Warszawa.   Google Scholar

Schwarz-Friesel, M. (2013). Sprache und Emotion. Tübingen.   Google Scholar

Teleman, U., Hellberg, S., Andersson, E. (red.). (1999). Svenska Akademiens Grammatik. Stockholm.   Google Scholar

Wierzbicka, Anna (1991). Cross-cultural Pragmatics. The Semantics of Human Interaction. Berlin – New York: Mouton de Gruyter.   Google Scholar

Wundt, W. (1904). Völkerpsychologie. Eine Untersuchung der Entwicklungsgesetze von Sprache. Mythus und Sitte. Band 1. Leipzig.   Google Scholar

##plugins.themes.libcom.download##


Опубліковано
2019-08-21

##plugins.themes.libcom.cytowania##

Sworowska, A. (2019). Wykrzykniki jako jednostki wyrażające emocje w przekładzie z języka szwedzkiego na język polski. Prace Językoznawcze, 21(3), 185–202. https://doi.org/10.31648/pj.4441

Anna Sworowska 
Uniwersytet Warszawski
https://orcid.org/0000-0002-6348-0254



Ліцензія

Creative Commons License

Ця робота ліцензується відповідно до Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.

https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.uk