Limitations of the Principle of Immediacy in the Polish Criminal Procedure
Bogna Orłowska-Zielińska
Katedra Prawa Karnego Materialnego, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Warszawska 98, 10-702 OlsztynKrystyna Szczechowicz
Katedra Prawa Karnego Materialnego, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Warszawska 98, 10-702 OlsztynAbstract
The article discusses the principle of immediacy and its function in the Polish criminal procedure. In spite of the fact that the principle in question was not defined in the Code of Criminal Procedure of 1997 that is currently in force, its validity in the current legal status is unquestionable. The principle of immediacy includes three narrower directives which are strictly correlated. The objective of the following article was to present the complex nature of this principle and conduct the analysis of limitations that the principle is subject to.
Keywords:
law, criminal procedure, criminal law, an offence crimeReferences
Buchała K., Waltoś S., „Zasady prawa i procesu karnego”, Warszawa 1975.
Cieślak M., „Glosa do wyroku SN z dnia 20.06.1968 r., VKRN/ 294/67”, Państwo i Prawo 1 (1970).
Cieślak M., „Zasada bezpośredniości de lege ferenda”, w: S. Waltoś (red.), M. Cieślak, „Dzieła wybrane”, t. 4, Kraków 2011.
Cieślak M., Doda Z., „Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego w zakresie postępowania karnego (I półrocze 1974 roku)”, Palestra 3 (1975).
Doda Z., Gaberle A., „Dowody w procesie karnym. Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Komentarz”, Warszawa 1995.
Gaberle A., „Dowody w sądowym procesie karnym. Teoria praktyka”, Warszawa 2010.
Grajewski J., Paprzycki L.K., Steinborn S., „Komentarz aktualizowany do art.389 Kodeksu postępowania kar-nego”, LEX/el. 2014.
Grzegorczyk T., „Kodeks postępowania karnego oraz ustawa o świadku koronnym. Komentarz”, Warszawa 2008.
Grzegorczyk T., Tylman J., „Polskie postępowanie karne”, Warszawa 2011.
Grzeszczyk W., „Główne kierunki zmian kodeksu postępowania karnego”, Prokuratura i Prawo 6 (2003).
Hofmański P., „Prawo do sądu w ujęciu Konstytucji i ustaw oraz standardów prawa międzynarodowego”, w: „Wolności i prawa jednostki oraz ich gwarancje w praktyce”, Warszawa 2006.
Hofmański P., Sadzik E., Zgryzek S., „Kodeks postępowania karnego. Komentarz”, t. 2, Warszawa 2007.
Kmiecik R., Skrętowicz E., „Proces karny. Część ogólna”, Kraków 2004.
Nowak T., „Zasada bezpośredniości w polskim procesie karnym”, Poznań 1971.
Paprzycki L.K., „Instytucja świadka koronnego i świadka incognito w świetle Konstytucji RP i Europejskiej Konwencji Praw Człowieka”, Palestra 5-6 (2008).
Wąsek-Wiaderek M. (oprac.), „Przegląd orzecznictwa europejskiego dotyczącego spraw karnych”, z. 1-2 (2007), http://www.sn.pl/orzecznictwo/Orzecz_Euro_Karne/Orzecz_Euro_Karne_01-02_2007.pdf (28.08.2014).
Wąsek-Wiaderek M. (oprac.), „Przegląd orzecznictwa europejskiego dotyczącego spraw karnych”, z. 3-4 (2008), http://www.sn.pl/orzecznictwo/Orzecz_Euro_Karne/Orzecz_Euro_Karne_03-04_2008.pdf (28.08.2014).
Wąsek-Wiaderek M. (oprac.), „Przegląd orzecznictwa europejskiego dotyczącego spraw karnych”, z. 3-4 (2007), s. 7-12, http://www.sn.pl/orzecznictwo/Orzecz_Euro_Karne/Orzecz_Euro_Karne_03-04_2007.pdf (28.08.2014).
Wiliński P., „Przesłuchanie świadka anonimowego z zachowaniem jawności”, Prokuratura i Prawo 11 (2000).
Wysocki D., „Przewlekłość procesu karnego”, Kraków 2001.
Cieślak M., „Glosa do wyroku SN z dnia 20.06.1968 r., VKRN/ 294/67”, Państwo i Prawo 1 (1970).
Cieślak M., „Zasada bezpośredniości de lege ferenda”, w: S. Waltoś (red.), M. Cieślak, „Dzieła wybrane”, t. 4, Kraków 2011.
Cieślak M., Doda Z., „Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego w zakresie postępowania karnego (I półrocze 1974 roku)”, Palestra 3 (1975).
Doda Z., Gaberle A., „Dowody w procesie karnym. Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Komentarz”, Warszawa 1995.
Gaberle A., „Dowody w sądowym procesie karnym. Teoria praktyka”, Warszawa 2010.
Grajewski J., Paprzycki L.K., Steinborn S., „Komentarz aktualizowany do art.389 Kodeksu postępowania kar-nego”, LEX/el. 2014.
Grzegorczyk T., „Kodeks postępowania karnego oraz ustawa o świadku koronnym. Komentarz”, Warszawa 2008.
Grzegorczyk T., Tylman J., „Polskie postępowanie karne”, Warszawa 2011.
Grzeszczyk W., „Główne kierunki zmian kodeksu postępowania karnego”, Prokuratura i Prawo 6 (2003).
Hofmański P., „Prawo do sądu w ujęciu Konstytucji i ustaw oraz standardów prawa międzynarodowego”, w: „Wolności i prawa jednostki oraz ich gwarancje w praktyce”, Warszawa 2006.
Hofmański P., Sadzik E., Zgryzek S., „Kodeks postępowania karnego. Komentarz”, t. 2, Warszawa 2007.
Kmiecik R., Skrętowicz E., „Proces karny. Część ogólna”, Kraków 2004.
Nowak T., „Zasada bezpośredniości w polskim procesie karnym”, Poznań 1971.
Paprzycki L.K., „Instytucja świadka koronnego i świadka incognito w świetle Konstytucji RP i Europejskiej Konwencji Praw Człowieka”, Palestra 5-6 (2008).
Wąsek-Wiaderek M. (oprac.), „Przegląd orzecznictwa europejskiego dotyczącego spraw karnych”, z. 1-2 (2007), http://www.sn.pl/orzecznictwo/Orzecz_Euro_Karne/Orzecz_Euro_Karne_01-02_2007.pdf (28.08.2014).
Wąsek-Wiaderek M. (oprac.), „Przegląd orzecznictwa europejskiego dotyczącego spraw karnych”, z. 3-4 (2008), http://www.sn.pl/orzecznictwo/Orzecz_Euro_Karne/Orzecz_Euro_Karne_03-04_2008.pdf (28.08.2014).
Wąsek-Wiaderek M. (oprac.), „Przegląd orzecznictwa europejskiego dotyczącego spraw karnych”, z. 3-4 (2007), s. 7-12, http://www.sn.pl/orzecznictwo/Orzecz_Euro_Karne/Orzecz_Euro_Karne_03-04_2007.pdf (28.08.2014).
Wiliński P., „Przesłuchanie świadka anonimowego z zachowaniem jawności”, Prokuratura i Prawo 11 (2000).
Wysocki D., „Przewlekłość procesu karnego”, Kraków 2001.
Orłowska-Zielińska, B., & Szczechowicz, K. (2014). Limitations of the Principle of Immediacy in the Polish Criminal Procedure. Studia Warmińskie, 51, 239–255. https://doi.org/10.31648/sw.167
Bogna Orłowska-Zielińska
Katedra Prawa Karnego Materialnego, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Warszawska 98, 10-702 Olsztyn
Katedra Prawa Karnego Materialnego, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Warszawska 98, 10-702 Olsztyn
Krystyna Szczechowicz
Katedra Prawa Karnego Materialnego, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Warszawska 98, 10-702 Olsztyn
Katedra Prawa Karnego Materialnego, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Warszawska 98, 10-702 Olsztyn
