Is Biomedical Enhancement of Human Nature “Playing God”?
Marcin Ferdynus
Katedra Etyki Szczegółowej (doktorant), Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 LublinAbstract
Biomedical enhancement of humans is one of the most exciting and problematic areas of developing science. The author of the article evokes various concepts and contexts of understanding of the term enhancement, simultaneously indicating interpreting problems which have hence a significant impact on the distinction between therapeutic and non-therapeutic interferences. The final analysis shows that the term enhancement may be defined as improvement of human nature that goes beyond purposes of medicine. This perspective refers the reader to one among many arguments being raised nowadays against proposals to use technology with the aim of transformation of human nature. This is the argument accusing one in adopting the role of God (playing God). Manifestation of undue conviction of acquired knowledge (lack of competence) as well as human pride become the reasons for “playing God”. The attitude leads to dehumanization. Instead of it one should assume that a person (subject) should be always treated as an end and not merely as means of any biomedical intervention.
Keywords:
enhancement, therapy, the ,,playing God” argument, biomedicine, human natureReferences
„Wielki słownik angielsko-polski”, Warszawa 2008.
Austand S.N., “Adding Years to Life: Current Knowledge and Future Prospects”, http://bioethics.georget own.edu/pcbe/transcripts/dec02/session1.html (21.05.2012).
Bostrom N., Sandberg A., “The Wisdom of Nature: An Evolutionary Heuristic for Human Enhancement”, w: J. Savulescu, N. Bostrom (red.), “Human Enhancement”, Oxford 2011.
Brey P., “Human Enhancement and Personal Identity”, w: J.K. Berg Olsen, J. Selinger, E. Riis (red.), “New Waves in Philosophy of Technology. New Waves in Philosophy Series”, New York 2008.
Buchanan A., “Better than human. The Promise and Perils of Enhancing Ourselves”, Oxford 2011.
Chyrowicz B., „Argumentacja we współczesnych debatach bioetycznych”, www.diametros.iphils.uj.edu. pl/pdf/diam19_chyrowicz.PDF (5.11.2012).
Chyrowicz B., „Bioetyka i ryzyko. Argument >>równi pochyłej<< w dyskusji wokół osiągnięć współczesnej genetyki”, Lublin 2000.
Chyrowicz B., „Cud kreacji i dylematy rekonstrukcji”, Medycyna Wieku Rozwojowego 1 (2001), Suplement I.
Chyrowicz B., „Natura jako norma w sporze o przyszłość ludzkiej kondycji. Materiały sesji naukowej zorganizowanej w Toruniu w dniach 7-8 listopada 2008 roku”, w: J. Bagrowicz (red.), „Dialogi o Bogu we współczesnej kulturze”, Toruń 2009.
Chyrowicz B., „Spór o poprawianie ludzkiej natury”, w: B. Chyrowicz (red.), „W poszukiwaniu ludzkiej doskonałości”, Lublin 2004.
Chyrowicz B., „Życie: długość, jakość i moralność. Wprowadzenie”, w: B. Chyrowicz (red.), „Przedłużanie życia jako problem moralny”, Lublin 2008.
Coady C., “Playing God”, w: J. Savulescu, N. Bostrom (red.), “Human Enhancement”, Oxford 2011.
Daniels N., “Can Anyone Really Be Talking About Ethically Modifying Human Nature?”, w: J. Savulescu, N. Bostrom (red.), “Human Enhancement”, Oxford 2011.
De Grazia D., “Enhancement Technologies and Human Identity”, Journal of Medicine and Philosophy 30 (2005).
Engelbart C., “Augmenting Human Intellect: A conceptual Framework”, http://www.dougengelbart.org/pubs/augment-3906.html (30.10.2012).
Fukuyama F., „Koniec człowieka. Konsekwencje rewolucji biotechnologicznej”, Kraków 2008.
Habermas J., „Przyszłość natury ludzkiej. Czy zmierzamy do eugeniki liberalnej?”, Warszawa 2003.
Harris J., “Enhancement are moral obligation”, w: J. Savulescu, N. Bostrom (red.), “Human Enhancement”, Oxford 2011.
Holtung N., “Altering Humans - The Case For and Against Human Gene Therapy”, Cambridge Quarterly of Healthcare Ethics 6 (1997).
http://libr.sejm.gov.pl/tek01/txt/inne/1997.html (9.10.2012).
Huxley A., „Nowy wspaniały świat”, Warszawa 2011.
Juengst E., “What does enhancement mean?”, w: E. Parens (red.), “Enhancing human traits: ethical and social implications”, Georgetown University Press 1998.
Kant I., „Uzasadnienie metafizyki moralności”, Warszawa 1984.
Kass L. (red.), “Beyond Therapy. Biotechnology and the Pursuit of Happiness. A Report by the President's Council on Bioethics“, New York 2003.
Kass L., “Life, Liberty and the Defense of Dignity. The Challenge for Bioethics”, New York-London 2004.
Kraj T., „Granice genetycznego ulepszania człowieka. Teologicznomoralny problem nieterapeutycznych manipulacji genetycznych”, Kraków 2010.
Krąpiec M.A., „Ja-człowiek”, Lublin 2005.
Machinek M., „Spór o status ludzkiego embrionu”, Olsztyn 2007.
Mackinnon B., “Playing God”, w: S.G. Post (red.), “Encyclopedia of Bioethics”, New York 2004.
Maryniarczyk A., „Realistyczna interpretacja rzeczywistości”, Zeszyty z metafizyki, nr 3, Lublin 2005.
Nielsen L.W., “The Concept of Nature and the Enhancement Technologies Debate”, w: J. Savulescu (red.), “Enhancing Human Capacities”, Oxford 2011.
Savulescu J., Sandberg A., Kahane G., “Well-Being and Enhancement”, w: J. Savulescu (red.), “Enhancing Human Capacities”, Oxford 2011.
Spaemann R., „Osoby. O różnicy między czymś a kimś”, Warszawa 2001.
Szostek A., „Granice ingerencji w naturę, Wprowadzenie”, w: B. Chyrowicz (red.), „Granice ingerencji w naturę”, Lublin 2001.
Szostek A., „Pogadanki z etyki”, Częstochowa1993.
Św. Tomasz z Akwinu, “Summa theologiae cum Suplemento et commentaris Caietani”, w: Sancti Thome de Aquino, „Opera omnia iussu Leonis XIII P.M. edita”, Roma 1888-1906.
Wolpe P., “Treatment, enhancement, and the ethics of neurotherapeutics”, Brain and Cognition 50 (3) (2002).
Austand S.N., “Adding Years to Life: Current Knowledge and Future Prospects”, http://bioethics.georget own.edu/pcbe/transcripts/dec02/session1.html (21.05.2012).
Bostrom N., Sandberg A., “The Wisdom of Nature: An Evolutionary Heuristic for Human Enhancement”, w: J. Savulescu, N. Bostrom (red.), “Human Enhancement”, Oxford 2011.
Brey P., “Human Enhancement and Personal Identity”, w: J.K. Berg Olsen, J. Selinger, E. Riis (red.), “New Waves in Philosophy of Technology. New Waves in Philosophy Series”, New York 2008.
Buchanan A., “Better than human. The Promise and Perils of Enhancing Ourselves”, Oxford 2011.
Chyrowicz B., „Argumentacja we współczesnych debatach bioetycznych”, www.diametros.iphils.uj.edu. pl/pdf/diam19_chyrowicz.PDF (5.11.2012).
Chyrowicz B., „Bioetyka i ryzyko. Argument >>równi pochyłej<< w dyskusji wokół osiągnięć współczesnej genetyki”, Lublin 2000.
Chyrowicz B., „Cud kreacji i dylematy rekonstrukcji”, Medycyna Wieku Rozwojowego 1 (2001), Suplement I.
Chyrowicz B., „Natura jako norma w sporze o przyszłość ludzkiej kondycji. Materiały sesji naukowej zorganizowanej w Toruniu w dniach 7-8 listopada 2008 roku”, w: J. Bagrowicz (red.), „Dialogi o Bogu we współczesnej kulturze”, Toruń 2009.
Chyrowicz B., „Spór o poprawianie ludzkiej natury”, w: B. Chyrowicz (red.), „W poszukiwaniu ludzkiej doskonałości”, Lublin 2004.
Chyrowicz B., „Życie: długość, jakość i moralność. Wprowadzenie”, w: B. Chyrowicz (red.), „Przedłużanie życia jako problem moralny”, Lublin 2008.
Coady C., “Playing God”, w: J. Savulescu, N. Bostrom (red.), “Human Enhancement”, Oxford 2011.
Daniels N., “Can Anyone Really Be Talking About Ethically Modifying Human Nature?”, w: J. Savulescu, N. Bostrom (red.), “Human Enhancement”, Oxford 2011.
De Grazia D., “Enhancement Technologies and Human Identity”, Journal of Medicine and Philosophy 30 (2005).
Engelbart C., “Augmenting Human Intellect: A conceptual Framework”, http://www.dougengelbart.org/pubs/augment-3906.html (30.10.2012).
Fukuyama F., „Koniec człowieka. Konsekwencje rewolucji biotechnologicznej”, Kraków 2008.
Habermas J., „Przyszłość natury ludzkiej. Czy zmierzamy do eugeniki liberalnej?”, Warszawa 2003.
Harris J., “Enhancement are moral obligation”, w: J. Savulescu, N. Bostrom (red.), “Human Enhancement”, Oxford 2011.
Holtung N., “Altering Humans - The Case For and Against Human Gene Therapy”, Cambridge Quarterly of Healthcare Ethics 6 (1997).
http://libr.sejm.gov.pl/tek01/txt/inne/1997.html (9.10.2012).
Huxley A., „Nowy wspaniały świat”, Warszawa 2011.
Juengst E., “What does enhancement mean?”, w: E. Parens (red.), “Enhancing human traits: ethical and social implications”, Georgetown University Press 1998.
Kant I., „Uzasadnienie metafizyki moralności”, Warszawa 1984.
Kass L. (red.), “Beyond Therapy. Biotechnology and the Pursuit of Happiness. A Report by the President's Council on Bioethics“, New York 2003.
Kass L., “Life, Liberty and the Defense of Dignity. The Challenge for Bioethics”, New York-London 2004.
Kraj T., „Granice genetycznego ulepszania człowieka. Teologicznomoralny problem nieterapeutycznych manipulacji genetycznych”, Kraków 2010.
Krąpiec M.A., „Ja-człowiek”, Lublin 2005.
Machinek M., „Spór o status ludzkiego embrionu”, Olsztyn 2007.
Mackinnon B., “Playing God”, w: S.G. Post (red.), “Encyclopedia of Bioethics”, New York 2004.
Maryniarczyk A., „Realistyczna interpretacja rzeczywistości”, Zeszyty z metafizyki, nr 3, Lublin 2005.
Nielsen L.W., “The Concept of Nature and the Enhancement Technologies Debate”, w: J. Savulescu (red.), “Enhancing Human Capacities”, Oxford 2011.
Savulescu J., Sandberg A., Kahane G., “Well-Being and Enhancement”, w: J. Savulescu (red.), “Enhancing Human Capacities”, Oxford 2011.
Spaemann R., „Osoby. O różnicy między czymś a kimś”, Warszawa 2001.
Szostek A., „Granice ingerencji w naturę, Wprowadzenie”, w: B. Chyrowicz (red.), „Granice ingerencji w naturę”, Lublin 2001.
Szostek A., „Pogadanki z etyki”, Częstochowa1993.
Św. Tomasz z Akwinu, “Summa theologiae cum Suplemento et commentaris Caietani”, w: Sancti Thome de Aquino, „Opera omnia iussu Leonis XIII P.M. edita”, Roma 1888-1906.
Wolpe P., “Treatment, enhancement, and the ethics of neurotherapeutics”, Brain and Cognition 50 (3) (2002).
Ferdynus, M. (2013). Is Biomedical Enhancement of Human Nature “Playing God”?. Studia Warmińskie, 50, 9–22. https://doi.org/10.31648/sw.184
Marcin Ferdynus
Katedra Etyki Szczegółowej (doktorant), Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin
Katedra Etyki Szczegółowej (doktorant), Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin
