Autorzy proszeni są o sprawdzenie czy tekst spełnia poniższe kryteria. Teksty, które nie spełniają wymagań redakcyjnych mogą zostać odrzucone.
Artykuł jest utworem oryginalnym, nie narusza praw autorskich osób trzecich i złożony został wyłącznie w redakcji „Studiów Warmińskich”;
Autor/autorzy, przekazując redakcji tekst, przenosi/przenoszą na wydawcę wyłączne prawo do jego wydawania i rozpowszechniania (licencja CC-BY-NC-ND);
W publikacji nie dochodzi do zjawiska „ghostwriting”;
W publikacji nie dochodzi to zjawiska „guest authorship” („honorary authorship”)
Wytyczne dla autorów
ZASADY PRZYGOTOWANIA DO DRUKU PRAC NAUKOWYCH DO CZASOPISMA „STUDIA WARMIŃSKIE”
Informacje ogólne Rocznik „Studia Warmińskie” składa się z działów: 1. Filozofia; 2. Teologia; 3. Prawo; 4. Nauki o rodzinie; 5. Historia; 6. Sprawozdania; 7. Recenzje. Do oceny każdego tekstu z działów 1-5 powołuje się dwóch niezależnych recenzentów spoza jednostki naukowej autora i Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.
Przygotowanie tekstu Autor dostarcza do Redakcji „Studiów Warmińskich” tekst z wykorzystaniem Sytemu Platformy. Podczas zgłaszania tekstu należy postępować według wskazań tegoż systemu.
Preferowany edytor tekstu: Word; czcionka: Times New Roman; wielkość czcionki w tekście głównym: 12; odstęp między wierszami: 1,5; wielkość czcionki w przypisach dolnych: 10. Marginesy każdej kartki wydruku powinny mieć wymiary: górny i dolny 25 mm, lewy 35 mm, prawy 15 mm. Formatowanie tekstu należy ograniczyć do minimum: wcięcia akapitowe, środkowanie, kursywa. Objętość tekstów nadsyłanych do działów 1-5 nie powinna przekraczać 30 tys. znaków (łącznie z przypisami i spacjami), tj. ok. 15 stron (według podanych wyżej kryteriów). Sprawozdania i recenzje nie powinny przekraczać 6 tys. znaków (łącznie ze spacjami), tj. ok. 3 stron (według podanych wyżej kryteriów).
Do nadesłanego tekstu (z działów 1-5) należy dołączyć streszczenia w języku polskim i języku angielskim (każde z nich maksymalnie 1500 znaków, tj. ok. pół strony tekstu przygotowanego według podanych wyżej kryteriów) oraz słowa kluczowe w języku polskim i języku angielskim (od pięciu do siedmiu).
Do nadesłanego tekstu należy dołączyć bibliografię załącznikową, sporządzoną według zasad stylu harwardzkiego.
Należy dołączyć do pracy wykaz stosowanych w niej skrótów (według wzorów podanych w Encyklopedii katolickiej, wyd. KUL).
Do tekstu należy dołączyć dane Autora (a w przypadku prac wieloautorskich dane wszystkich autorów), podając tytuł lub stopień naukowy, imię i nazwisko, naukową afiliację, adres korespondencyjny, adres mailowy i ORCID np.: ks. dr Zdzisław Kieliszek, Katedra Prawa Kanonicznego i Filozofii, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ul. Hozjusza 15, 11-041 Olsztyn, zdzislawkieliszek@onet.pl, https://orcid.org/0000-0002-0723-5422.
W tekście głównym, gdy dany autor jest przywoływany po raz pierwszy, należy przed nazwiskiem podawać jego pełne imię i ewentualnie inicjały następnych imion.Gdy poszczególny autor jest przywoływany kolejny raz, należy zachować już tylko inicjały imion.
Tytuły dzieł i innych źródeł przywoływanych w tekście podajemy kursywą, np. Krytyka czystego rozumu.
Wyrażenia złożone lub pojedyncze w językach obcych niż język tekstu głównego należy pisać kursywą, np. „Niemieckie słowo Vernunft (rozum) występuje co najmniej od XVIII w. jako przekład ratio”.
Zrecenzowane artykuły (z działów 1-5) z wykorzystaniem systemu Platformy przekazywane są wraz z recenzjami do Autorów. Autor/autorzy powinien/powinni zapoznać się z recenzjami, ustosunkować się do uwag recenzentów i po ich uwzględnieniu, wykorzystując system Platformy, zwrócić do Redakcji tekst z poprawioną jego wersją. Jeśli Autor/autorzy nie uwzględnia/uwzględniają uwag recenzentów, konieczne jest merytoryczne uzasadnienie tej decyzji i z wykorzystaniem systemu Platformy przesłanie jej do Redakcji.
Redakcja „Studiów Warmińskich” przyjmuje do druku teksty dotychczas nigdzie niepublikowane. Autorzy tekstów są zobowiązani do złożenia stosownego oświadczenia potwierdzającego oryginalność pracy.
Odwołania bibliograficzne W „Studiach Warmińskich” obowiązują odwołania bibliograficzne według stylu harwardzkiego. Podstawowa zasada sprowadza się tu do podawania w tekście w nawiasie półokrągłym nazwiska autora i inicjału imienia, daty wydania oraz numeru strony, np.: (Nowak P., 1999, s. 45), (Adamski K., 2015, s. 44-46; Krasiński P.K., 2017, s. 131-133).
Inne warianty odwołań bibliograficznych w tekście:
Piotr Nowak (1999, s. 131) tak podsumował powyższą myśl …..
Piotr Nowak (1999, s. 131) podaje, że: „ Myśl ………”.
W przypadku, gdy autorami danej publikacji są dwie osoby, podaje się obydwa nazwiska, rozdzielając spójnikiem „i”, np.: (Wiśniewska P. i Olsztyńska B., 2000, s. 31).
W przypadku trzech autorów i więcej należy podać nazwisko pierwszego i użyć skrótu polskiego „i in.”, np.: (Warmiński Z. i in., 2007, s. 23-25).
Odsyłając do kilku prac tego samego autora wydanych w jednym roku, w celu ich odróżnienia, dodaje się po dacie publikacji małą literę „a”, „b” itd., np.: (Krawiec M., 1999a, s. 2), (Krawiec M., 1999b, s. 14) i (Krawiec M., 1999c, s. 1).
W powyższym przypadku pamiętać należy, aby w bibliografii załącznikowej – będącej wykazem wykorzystanej literatury – zamieścić odpowiednie oznaczenia przy latach wydania, np.:
Krawiec Mikołaj, 1999a, Historia Indonezji, SBP, Warszawa.
Krawiec Mikołaj, 1999b, Problemy współczesnych mieszkańców Papui Nowej Gwinei, Azja-Pacyfik: pismo poświęcone cywilizacji regionu Azji i Pacyfiku, nr 13, s. 50-67.
Krawiec Mikołaj, 1999c, Szkolnictwo wyższe we współczesnej Japonii, Wydawnictwo UWM w Olsztynie, Olsztyn.
W bibliografii załącznikowej każda pozycja podawana jest według zasady: nazwisko, pierwsze imię (i inicjały kolejnych), rok wydania, tytuł dzieła (kursywą), wydawnictwo, miejsce wydania (względnie tytuł czasopisma, numer czasopisma – czcionką prostą), strony artykułu (jeśli pochodzi on z pracy zbiorowej lub czasopisma):
1....
2....
Edmondson Henry, 2015, Immanuel Kant, tłum. Piotr Łęcki, w: Sławomir Popek (red.), Dzieje filozofii, UMCS, Lublin, s. 47-79.
Malinowski Piotr, 2002, Krótka historia teologii, Wydawnictwo Znak, Kraków.
Warmiński Piotr T.K., Kształcenie nauczycieli zajęć edukacyjnych „Wychowanie do życia w rodzinie”, www.portaloswiatowy.pl (24.01.2018).
Żelazny Piotr, 2002, Trendy we współczesnej teologii, Communio, nr 15, s. 14-38.
Brak miejsca, roku wydania lub tylko miejsca, lub tylko roku książki cytowanej oznacza się odpowiednio skrótami: [b.m.], [b.r.], [b.m.r.] (w nawiasie kwadratowym).
W przypisach dolnych (oznaczanych kolejnymi numerami) mogą znaleźć się dodatkowe lub uzupełniające informacje (dygresje, polemiki itp.). W przypisach dolnych odniesienia do literatury również należy sporządzać według stylu harwardzkiego.
Przytaczanie cytatów Cytaty z Biblii należy pisać kursywą (bez cudzysłowu). Wszystkie inne cytaty należy ujmować w cudzysłów (bez kursywy). Cytowania należy dokładnie sprawdzić ze źródłem. Cytaty z Biblii według Biblii Tysiąclecia. Przytaczając fragmenty poezji lub dramatu konieczne jest zachowanie układu graficznego oryginału (podział na strofy, wcięcia wersów). W cytatach z prozy lub z prac naukowych należy również zachować wcięcia akapitowe i wyróżnienia oryginału. Wszelkie zmiany w cytacie i dodatkowe wyróżnienia muszą być opatrzone adnotacją w nawiasie kwadratowym. Wszystkie cytaty muszą być opatrzone notką bibliograficzną. Fragmenty opuszczone w cytatach należy zaznaczyć trzema kropkami w nawiasach kwadratowych.
