Wcielenie interpretanta w znaku: nowe spojrzenie na koncept znaku jako czynnika społecznego projektowania w kontekście świadomości wcielonej i niewcielonej
Volodymyr Kovchak
Department of Philosophy, Ivan Franko National University of Lviv, Universytetska St. 1, 79000 Lvivhttps://orcid.org/0000-0001-8938-8766
Abstrakt
Jako mechanizm mediacji oraz tworzenia „integralności”, rzeczywistość społeczna semiotycznie jest skonstruowana przez znak i relacje znakowe. Rzeczywistość społeczna znajduje się w ciągłym procesie twórczym dynamicznych zmian. Zapewnia ją interpretacja intelektualna mechanizmu, realny świat, istnienie innego, znak, znakowe relacje, z pomocą których człowiek odsłania sens swego istnienia i włącza się do ogólnego projektowania rzeczywistości społecznej. Dynamiczny ruch od myśli do wiedzy, postrzegania, przyjemności życia codziennego odbywa się poprzez interpretację jako komunikatywny i semiotyczny proces wyszukiwania i zaangażowania społeczeństwa jako całości. Historycznie najważniejszymi modelami znaku i mediacji znakowej są znakowe modele F. de Saussure’a i C.S. Peirce’a. Te znakowe modele przez długi czas były krytykowe, ale mimo tego wciąż pozostają podstawą socjosemiotycznego mechanizmu mediacji między podmiotem a przedmiotem wiedzy i projektowania rzeczywistości społecznej. Po opublikowaniu książki Charlesa Taylora Źródła współczesnej tożsamości koncepcja F. de Saussure’a i C.S. Peirce’a nabrała wyjątkowego znaczenia, wyjaśniając wiele ukrytych mechanizmów semiotycznego projektowania rzeczywistości społecznej. Otwarty umysł, który jest głównym procesem semiozy, odgrywa ważną rolę w projektowaniu rzeczywistości społecznej. Chodzi o to, że myślenie ukierunkowane jest na projektowanie nowego obiektu, a interpretant – na budowę nowego tłumacza. Przy czym projektowanie obiektu jest procesem obwodowym, tzn. jest nośnikiem wartości społecznej i „całościowo” angażuje społeczeństwo. Ponadto dany obiekt jest zawsze nośnikiem określonych treści, w których zakorzenione są procesy intelektualne twórcy i odbiorcy określonego znaku odnoszącego się do tegoż obiektu. Zatem interpretant danego znaku zawsze potrzebuje współpracy z tłumaczem, który wstępnie objaśni mu poszczególne konteksty, w których poszczególne znaki w określonym społeczeństwie funkcjonują, oznaczając dane obiekty.
Słowa kluczowe:
percepcja, koncept, projektowanie rzeczywistości społecznej, interpretant, świadomość, konceptualizacjaBibliografia
Bazaluk O., The Philosophy of Cosmos: the Place of Human at the Scale of Earth and Cosmos. Chapter One, Philosophy and Cosmology 16 (2016), p. 28-42. Google Scholar
Rorty R., Philosophy and the Mirror of Nature, Princeton 1979. Google Scholar
Terepiszczy S., Futurology as a subject of social philosophy, Studia Warmińskie 52 (2015), p. 63-67. Google Scholar
Баумейстер A., Буття і благо: монографія, Вінниця 2014. Google Scholar
Карась А., Реальність, репрезентація, семіоз і філософія [лекція], http://www.old.lnu.edu.ua/teachers/file.php?file=821 (12.01.2017). Google Scholar
Карась А., Реальність, репрезентація, семіоз і філософія [лекція], http://www.old.lnu.edu.ua/teachers/file.php?file=821 (12.01.2017). Google Scholar
Лекторский В., Реализм, антиреализм, конструктивизм и конструктивный реализм в современной философии и науке, Конструктивистский подход в эпистемологии и науках о человеке, Москва, 2009. Google Scholar
Ленк Г., К методологической интеграции наук с интерпретационистской точки зрения, Вопросы философии 4 (2004), с. 50-55. Google Scholar
Лотман Ю., Об искусстве, С-Петербург 1998. Google Scholar
Попов B., Физическая реальность и язык, С.-Петербург 2004. Google Scholar
Соссюр Ф. де, Курс общей лингвистики, Москва 1998. Google Scholar
Тейлор Ч., Джерела себе: творення новочасної ідентичності, Київ 2005. Google Scholar
Department of Philosophy, Ivan Franko National University of Lviv, Universytetska St. 1, 79000 Lviv
https://orcid.org/0000-0001-8938-8766
