Natura i struktura teorii religione diffusa Roberto Ciprianiego – osobliwość kontekstu, uniwersalizm koncepcji

Paweł Prüfer

doi:10.31648/hip.2603

Opublikowane: 2018-12-201

Nr 24 (2018)

Natura i struktura teorii religione diffusa Roberto Ciprianiego – osobliwość kontekstu, uniwersalizm koncepcji

Paweł Prüfer

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Dział: ARTYKUŁY Wiara – religia – kościół

https://doi.org/10.31648/hip.2603

Abstrakt

Włoski socjolog Roberto Cipriani wypracował koncepcję religione diffusa. Teoria ta nie ma na gruncie polskim bogatej recepcji, może zaś stać się interesującym odniesieniem dla uniwersalizmu działania religijnego (rozpraszanie się religii). Jako idea religijna i cecha religii jest rodzajem jej „zasiedlania się” w różnych kontekstach społecznych, kulturowych i politycznych, wpływając na poglądy, postawy i przekonania. Cipriani odwołuje się głównie do włoskiego kontekstu społeczno-kościelnego, w którym dominuje katolicyzm, jego teoria więc jest opisywana i analizowana w przekonaniu o osobliwościach socjologii włoskiej. W opracowaniu występuje pośrednie i bezpośrednie nawiązywanie do dorobku naukowego Ciprianiego, do przeprowadzonych osobiście dyskusji z autorem oraz do włoskiej literatury socjologicznej. W artykule zastosowano metodę analityczno-syntetyczną dostępnych opracowań – głównie włoskojęzycznych – i z uwzględnieniem reguł intersubiektywności hermeneutycznej.

Słowa kluczowe:

religia, religione diffusa, socjologia, osobliwość, teoria socjologiczna, socjologia religii

Pobierz pliki

pdf

Zasady cytowania

Prüfer, P. (2018). Natura i struktura teorii religione diffusa Roberto Ciprianiego – osobliwość kontekstu, uniwersalizm koncepcji. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (24), 177–192. https://doi.org/10.31648/hip.2603

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Acquaviva S., Pace E. (1966), Sociologia delle religioni. Problemi e prospettive, Carocci, Roma.

Bagnasco A. (2016), Prima lezione di sociologia, Editori Laterza, Torino.

Bułgakow S. (2010), Światło wieczności, Wydawnictwo Marek Derewiecki, Kęty 2010.

Cipriani R. (1992), La religione dei valori, Scascia, Caltanissetta – Roma.

Cipriani R. (2002), L’individuo comunitario, „Rassegna di Teologia” 6: 821-841.

Cipriani R. (2006), Criteri per l’uso del concetto sociologico di religione, [in:] Tra religione e spiritualità. Il rapporto con il sacro nell’epoca del pluralismo, G. Giordan (a cura di), FrancoAngeli, Milano:27-45.

Cipriani R. (2007), Religion, Values and Sustainable Development, [in:] Encyclopedia of Life Support System (EOLSS), Eolss Publishers, Oxford: 1-25.

Cipriani R. (2008), Dall’agiografia ai canti narrativi, „Parola e Storia. Rivista dell’Istituto Superiore di Scienze Religiose San Lorenzo da Brindisi dell’Arcidiocesi di Brindisi-Ostuni” 2: 187-211.

Cipriani R. (2009), La religione dei valori diffusi, „La società degli individui” 34 (1): 40-52.

Cipriani R. (2009a), Nuovo Manuale di Sociologia della Religione, Edizioni Borla, Roma.

Cipriani R. (2009b), Per una teoria della religione diffusa mediante valori, „B@belonline/print” 7: 145-149.

Cipriani R. (2010), La religione continua. Valori ed atteggiamenti nella diocesi di Oristano, [in:] Sacro e religione, R. Cipriani, C. Lanzetti (a cura di), Edizioni L’Arborense, Oristano: 9-18.

Cipriani R. (2012), Fede e cultira: diversità senza conflittualità, „Studi storici e religiosi” 1: 85-90.

Cipriani R. (2012), La sociologia italiana nell’arena internazionale, [in:] L’identità sociale della sociologia in Italia, C. Cipolla (a cura di), Franco Angeli, Milano: 37-49.

Cipriani R. (2013), Esperienza religiosa, ricerca di identità e movimenti, „Dialoghi” 2: 51-57.

Cipriani R. (2013), Introduzione: dalla Big Society alla Bigger Society, [in:] Big Society. Contenuti e critiche, F. Vespasiano, M. Simeoni (a cura di), Armando editore, Roma: 7-20.

Cipriani R. (2014), From Values to Religion, http://www.hipatiapress.com/hpjournals/index.php/rimcis/article/view/269/439 (17.06.2018).

Cipriani R. (2015), Postfazione, [in:] F. M. Battisti, Problemi di latenza nelle strutuure sociali, FrancoAngeli, Milano: 199-202.

Cipriani R. (2016), Francesco: un altro papa od un papa „altro”?, [in:] Studi Storici e religiosi, F. Angelino (a cura di), Luciano Editore, Napoli: 61-62.

Cipriani R. (2017), Diffused Religion. Beyond Secularization, Palgrave Macmillan, Cham (eBook).

Cipriani R. (2017), Storia, esperienza e prospettive dell’analisi qualitativa. Bilancio d’un percorso vissuto di Roberto Cipriani, [w:] Człowiek sam dla siebie wyzwaniem, P. Prüfer (red.), Wydawnictwo Naukowe Akademii im. Jakuba z Paradyża, Gorzów Wielkopolski: 13-26.

Crespi F. (1998), Le vie della sociologia. Problemi, teorie, metodi, Società editrice il Mulino, Bologna.

Dennett D.C. (2008), Odczarowanie. Religia jako zjawisko naturalne, przeł. B. Stanosz, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.

Elias N. (2008), Społeczeństwo jednostek, przeł. J. Stawiński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Ferrarotti F. (2013), La religione dissacrante. Coscienza e utopia nell’epoca della crisi, Società editrice dehoniana, Bologna.

Hume D. (1962), Dialogi o religii naturalnej. Naturalna historia religii wraz z dodatkami, przeł. A. Hochfeldowa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

Morelly É.-G. (1953), Kodeks natury czyli prawdziwy duch jej praw, przeł. D. Malewska, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków.

Prüfer (2015b), Roberto Cipriani, [w:] Leksykon socjologii moralności. Podstawy – teorie – badania – perspektywy, J. Mariański (red.), Zakład Wydawniczy NOMOS, Kraków: 85-87.

Prüfer P. (2014), Integrowanie odmienności – osobliwość w komplementarności badawczej, [w:] Włoskie i polskie osobliwości. Relacja, komplementarność, integracja, P. Prüfer, P. Słowiński (red.), Wydawnictwo Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Jakuba z Paradyża, Gorzów Wielkopolski: 7-11.

Prüfer P. (2015a), Polsko-włoski dwugłos o kwestii kryzysu religii i religijności. Socjologiczne analizy Janusza Mariańskiego i Roberto Ciprianiego, „Roczniki Nauk Społecznych” 2, 7(43): 77-99.

Spezzibottiani M. (1996), Scuola di spiritualità per i politici, Edizioni Piemme Spa, Casale Monferrato.

Stark R., Bainbridge W.S. (2007), Teoria religii, przeł. T. Kunz, Zakład Wydawniczy NOMOS, Kraków.

Weber M. (2011), „Obiektywność” poznania społeczno-naukowego i społeczno-politycznego, przeł. M. Holona, [w:] Racjonalność, władza, odczarowanie, M. Holona (red.), Wydawnictwo Poznańskie, Poznań: 131-192. Google Scholar