Problem uznania migrantów klimatycznych przez system prawa międzynarodowego publicznego - sprawa Teitiota v The Chief Executive of Ministry of Business, Innovation and Employment
Abstrakt
Stale rosnący zasięg skutków zmian klimatycznych corocznie wpływa na pogorszenie się warunków życiowych wielu osób, w skrajnych przypadkach nawet eliminując możliwość dalszego zamieszkiwania niektórych obszarów. W takich sytuacjach środki łagodzące czy adaptacyjne mogą okazać się niewystarczające i jedynym rozwiązaniem jest migracja. Uzyskanie ochrony w granicach państwa przyjmującego może być uwarunkowane jednak legalnym charakterem pobytu. Sprawa, która jest przedmiotem artykułu dotyczy obywatela Kiribati, który starał się uzyskać status uchodźcy jako ,,uchodźca klimatyczny”, jednak spotkał się z odmową, nie spełniając przesłanek zawartych w Konwencji dotyczącej statusu uchodźców 1951. Celem artykułu jest przeanalizowanie możliwości przyznania ochrony osobom znajdującym się w podobnej sytuacji w ramach systemu prawa międzynarodowego publicznego, a konkretniej praw człowieka i międzynarodowego prawa ochrony środowiska. W ramach dostępnych możliwości artykuł ukazuje szeroką lukę prawną w regulacjach wewnętrznych, jak i międzynarodowych, uniemożliwiającą osobom najbardziej potrzebującym ucieczkę przed negatywnymi skutkami ocieplenia klimatu. Po przeprowadzeniu analizy nasuwa się wniosek, że prawo międzynarodowe publiczne w obecnym kształcie nie jest w stanie zapewnić wystarczającej ochrony ,,uchodźcom klimatycznym”.
Słowa kluczowe:
międzynarodowe prawo ochrony środowiska, prawa człowieka, uchodźca, uchodźca klimatyczny, zmiany klimatuBibliografia
Afrykańska Komisja Praw Człowieka i Ludów, komentarz nr 3 do Afrykańskiej KartyPraw Człowieka (General Comment No. 3 On The African Charter On Human AndPeoples’ Rights: The Right To Life (Article 4)). Google Scholar
Aurescu B., Cissé Y., Galvão Teles P., Oral N., Ruda Santolaria J. J., Sea-level rise inrelation to international law, https://legal.un.org/ilc/reports/2018/english/annex_B.pdf. Google Scholar
Baker-Jones M., Baker-Jones M., Teitiota v The Chief Executive of Ministry of Business, Innovation and Employment- a person displaced, „QUT Law Review” 2015,Vol. 15(2). Google Scholar
Ciechanowicz-McLean J., Aktualne problemy nauki prawa ochrony środowiska, „Studia Prawnoustrojowe” 2019, nr 43. Google Scholar
Citizenship Act 1977, http://www.legislation.govt.nz/act/public/1977/0061/latest/whole.html. Climate Change, https://www.un.org/en/sections/issues-depth/climate-change/. Google Scholar
Czapliński W., Wyrozumska A., Prawo międzynarodowe publiczne. Zagadnienia systemowe, wyd. 2, C.H. Beck, Warszawa 2004. Google Scholar
Farquhar H., Migration with Dignity: Towards a New Zealand Response to ClimateChange Displacement in the Pacific, „Victoria University of Wellington Law Review” 2015, Vol. 46, No. 29. Google Scholar
IPCC Assesment Report 4 Climate Change 2007: The Physical Science Basis, https://www.ipcc.ch/report/ar4/wg1/. Google Scholar
Johnson C. A., Governing climate displacement: the ethics and politics of human resettlement, „Environmental Politics” 2012, Vol. 21, No. 2. Google Scholar
New Zealand: ‘Climate Change Refugee’ Case Overview, https://www.loc.gov/law/help/climate-change-refugee/new-zealand.php. Google Scholar
Submission of the Office of the High Commissioner for Human Rights to the 21st Conference of the Parties to the United Nations Framework Convention on ClimateChange, Understanding Human Rights and Climate Change. Google Scholar
UN landmark case for people displaced by climate change, https://www.amnesty.org/en/latest/news/2020/01/un-landmark-case-for-people-displaced-by-climate-change/. Google Scholar
Xing-Yin Ni, A nation going under legal protection for “climate change refugees”, „Boston College International & Comparative Law Review” 2015, Vol. 329, No. 38(2). Google Scholar