Sztuka bycia rodzicem w dobie pluralizmu wartości
Abstrakt
W artykule podjęta została refleksja nad fundamentalnym zagadnieniem: jak być rodzicem w obecnej rzeczywistości pluralizmu wartości w wychowaniu. Autorka, wychodząc z założenia, że rodzice zawsze wpływają na rozwój swoich dzieci, podjęła próbę ukazania zarówno pozytywnych, jak i negatywnych oddziaływań rodziców w zależności od ich stopnia świadomości, poczucia odpowiedzialności i posiadanych kompetencji rodzicielskich. Zwróciła uwagę, że w pierwszej kolejności trzeba pielęgnować miłość małżonków, która jest fundamentem dobrych relacji z dzieckiem. Wychowanie realizuje się poprzez obserwowanie przez dziecko własnych rodziców. Pojęcie małżeństwa i rodziny dziecko tworzy na podstawie więzi istniejącej między jego ojcem i matką. Relacja rodziców musi ulegać wielokrotnym przemianom w miarę rozwoju dziecka. Rodzicielstwo wymaga umiejętności, które trzeba zdobywać, ucząc się nade wszystko dialogu jako podstawowej metody wychowawczej. Pielęgnowanie przez małżonków ich wzajemnej miłości i troska o wszechstronny rozwój ich dzieci powinny być realizowane dzięki łasce otrzymanej w sakramencie małżeństwa. Taka miłość jest fundamentem dla prawidłowego rozwoju osobowego dziecka i przygotowania go do realizowania w przyszłości podstawowego powołania do macierzyństwa i ojcostwa.
Słowa kluczowe:
małżeństwo, rodzina, dziecko, wychowanie, macierzyństwo, ojcostwo, pluralizm wartości, dialog, duchowośćBibliografia
Augustyn Józef, 2000, Ból krzywdy, radość przebaczenia, Wydawnictwo M, Kraków.
Augustyn Józef, 2004, O miłości i akceptacji, Wydawnictwo WAM, Kraków.
Augustyn Józef, 2007, Aby życie było szczęśliwe, Wydawnictwo WAM, Kraków.
Augustyn Józef, 2007, Świat naszych uczuć. Mały przewodnik w poznawaniu i kształtowaniu ludzkich uczuć, Wydawnictwo M, Kraków.
Augustyn Józef, 2015, Duchowy przewodnik. Jak zrozumieć siebie i innych, Wydawnictwo M, 2015.
Błasiak Anna, 2007, Rodzina dysfunkcyjna zagrożeniem społecznego funkcjonowania dziecka, w: Zbigniew Marek SJ i Magdalena Madej-Babuli (red.), (Bez)radność wychowania…?, Wydawnictwo WAM, Kraków, 65-78.
Borkowska Małgorzata OSB, 2018, „Słuchaj” znaczy „najpierw zamilknij”, Życie Duchowe, nr 94, s. 141-149.
Bosko Jan, 1982, List z Rzymu 1884 r., w: Konstytucje i Regulaminy Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki, Rzym.
Colombero Giuseppe, 2005, Od słów do dialogu. Tysiąc sposobów mówienia i słuchania, Wydawnictwo OO. Franciszkanów, Kraków.
Dziewiecki Marek, 2002, Wychowanie w dobie ponowoczesności, Wydawnictwo Jedność, Kielce.
Dziewiecki Marek, 2011, Rodzina domem miłości i życia, Wydawnictwo Fundacja Servire Veritati Instytutu Edukacji Narodowej, Lublin.
Franciszek, papież, 2016, Adhortacja apostolska „Amoris laetitia” o miłości w rodzinie, Wydawnictwo M, Kraków.
Król-Fijewska Maria, 2018, Ciche dni – taka ładna nazwa! Życie Duchowe, nr 94, s. 67-74.
Mazan Andrzej, 2011, Czy w dobie ponowoczesności rodzina, naród i kultura mogą jeszcze wychowywać?, w: Elżbieta Osewska (red.), Wychowanie a wyzwania ponowoczesności, Wydawnictwo UKSW, Warszawa.
McKay Matthew i in., 2002, Sztuka skutecznego porozumiewania się, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.
Pohorecka Ewa, 2007, Macierzyństwo, w: Józef Augustyn (red.), Duchowość kobiety, Wydawnictwo WAM, Kraków.
Pulikowski Jacek, 2010, Warto być ojcem. Najważniejsza kariera mężczyzny, Inicjatywa Wydawnicza „Jerozolima”, Poznań.
Pulikowski Jacek, 2011, Jak budować więzi w rodzinie?, Wydawnictwo Fides, Kraków.
Sujak Elżbieta, 2015, Żyć lepiej, Wydawnictwo KIB Studio, Lubliniec.
Zielewska Beata, 2002, Dialog we współczesnej edukacji filozoficznej, Wydawnictwo UWM, Olsztyn.
