Pojmowanie i organizacja ochrony przyrody w Polsce w XIX i na początku XX wieku

Jan Dziedzic

Opublikowane: 2018-09-261

Nr 3 (1997)

Pojmowanie i organizacja ochrony przyrody w Polsce w XIX i na początku XX wieku

Jan Dziedzic

Abstrakt

Historia przepisów prawnych związanych z ochroną przyrody w Polsce sięga początków naszej państwowości. Ruchy społeczne oraz naukowe, a także prawne podstawy ochrony przyrody mają swój początek w pierwszej połowie XIX wieku. Wraz z odzyskaniem niepodległości dziedzina ochrony przyrody zostaje przypisana Ministrowi Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Organem rządowym staje się Tymczasowa Państwowa Komisja Ochrony Przyrody, przekształcona w 1926 r. w Państwową Radę Ochrony Przyrody. Z inicjatywy członków PROP w 1928 r. powstaje Liga Ochrony Przyrody. Staraniem pionierów i działaczy ochrony przyrody do 1939 r. utworzono w Polsce trzy parki narodowe, 180 rezerwatów przyrody, a w rejestrze pomników przyrody znalazło się ok. 4500 obiektów. Kraj nasz poprzez swoich przedstawicieli brał czynny udział w działaniach międzynarodowych związanych z ochroną przyrody. Światowe uznanie zyskały pomyślne wyniki w restytucji żubra białowieskiego w jego naturalnych warunkach.

Słowa kluczowe:

ochrona przyrody, Polska, Państwowa Rada Ochrony Przyrody, pomnik przyrody, rezerwat przyrody, park narodowy, Liga Ochrony Przyrody, współpraca międzynarodowa

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Dziedzic, J. (2018). Pojmowanie i organizacja ochrony przyrody w Polsce w XIX i na początku XX wieku. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (3), 161–176. Pobrano z https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/hip/article/view/1032

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Brzęk G. 1988. Stacja Hydrobiologiczna na Wigrach. Wyd. Lubelskie, Lublin.

Długołęcka L., Pinkwart M. 1995. Zakopane. Przewodnik historyczny. Wyd. PTTK Kraj, Warszawa.

Godłowski K., Kozłowski J.K. 1985. Historia starożytna ziem polskich. PWN, Warszawa.

Górka K., Poskrobko B., Radecki W. 1995. Ochrona środowiska. PWE, Warszawa.

Jaroszewski T. S. 1990. Wychowaniec pojętny Gradywa. Spotkania z zabytkami. Wyd. Min. Kultury i Sztuki, 4.

Kurek J. 1955. Księga Tatr. PW, Iskry, Warszawa.

Kwiatkowska A. 1965. Ochrona gatunkowa roślin. W: Ochrona przyrody i jej zasobów. Red. W. Szafer. PAN, Kraków.

Leńkowa A. 1968. Dzieje Ligi Ochrony Przyrody w Polsce. Wyd. LOP, Warszawa.

Leńkowa A., Ferens B. 1965. Ochrona gatunkowa zwierząt. W: Ochrona przyrody i jej zasobów. Red. W. Szafer. PAN. Kraków, 1.

Olszański M., Rymarowicz L. 1993. Powroty w Czarnohorę. Of. Wyd. Rewasz, Pruszków.

Podbielkowski Z, Podbielkowska M. 1992. Przystosowania roślin do środowiska. Szkolne i Pedagog., Warszawa.

Polska czerwona księga zwierząt. Red. Z. Głowaciński. 1992. PWRiL, Warszawa.

Wasylikowa K. 1983. Antropologiczne zmiany roślinności w holocenie. W: Człowiek i środowisko w pradziejach. Red. J. K. Kozłowski, S.K. Kozłowski. PWN. Warszawa.

Mały Rocznik Statystyczny. 1996. Główny Urząd Statystyczny, Warszawa.

Radziejowski J. 1996. Obszary chronione na świecie i w Polsce. W: Obszary chronione w Polsce. Red. J. Radziejowski. Inst. Ochr. Środ., Warszawa.

Słownik łacińsko-polski. Opr. K. Kumaniecki. 1983. PWN, Warszawa.

Słownik wyrazów obcych. Red. J. Tokarski. 1972. PWN, Warszawa.

Słownik Botaniczny. Red. A. i J. Szweykowscy 1993. PWN, Warszawa.

Szafer W. 1965. Zarys historii ochrony przyrody w Polsce. W: Ochrona przyrody i jej zasobów. Red. W. Szafer, PAN, Kraków.

Wojciechowski I. 1987. Ekologiczne podstawy kształtowania środowiska, PWN. Warszawa. Google Scholar