Abstract

Niniejsza praca poświęcona jest pozycji człowieka we współczesnym świecie. Autor wychodzi do przedstawienia status quo Milana Kundery. Następnie omawia takie zagadnienia jak ,,wolność jest czynnikiem bezpieczeństwa”, ,,własność i wolność”. Jego zdaniem wolność i bezpieczeństwo nie mogą być przeciwstawiane. Pewne bezpieczeństwo nie może być rozumiane z perspektywy praw człowieka i wolności. Uważa on, że wolność jest atrybutem istoty ludzkiej, a humanizm entelechią ludzkiej natury. Porównuje liberalne hasło ,,własność jest wolnością” z definicją ekonomiczną ,,płaca jest tożsama z własnością prywatną”.

Autor analizuje Fabrykę os Iaina Banksa oraz Pachnidło Patricka Suskinda. Uważa, że obydwie powieści opowiadają o braku miłości, a cieszą się taką popularnością, ponieważ niewielu ludzi potrafi kochać, ale każdy chce wiedzieć, co to znaczy kochać i być kochanym. Powieści na swój sposób zaświadczają, że bez miłości zanika osobowość, że to miłość czyni człowieka ludzkim.

Autor utrzymuje, że pojmowanie człowieka jako istoty stwarzającej sprawia, że czynienie ostatecznych sądów o nim jest wysoce problematyczne. Poza czysto teoretycznymi ujęciami, morderstwo, samobójtwo, kara śmierci, dożywocie, eutanazja, wojna, ludobójstwo oraz inne metody mogą się do nich zaliczać. Takie działania ,,kategoryczne” są na porządku dziennym we współczesnym świecie. Z tego powodu zasadniczo eleganckie, spekulatywne usprawiedliwienie stoi za brutalną przemocą fizyczną. Jednocześnie autor proponuje metafizyczny argument przeciwko karze śmierci. Jego zdaniem ostateczne wyroki na istotach ludzkich są niedopuszczalne.