Natura prawna zobowiązania lekarza weterynarii do dokonania badań i wydania orzeczenia o stanie zdrowia zwierzęcia w prawie niemieckim i polskim

Andrzej Dzikowski

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie


Abstrakt

Jednym z przejawów wykonywania zawodu lekarza weterynarii jest wydawanie orzeczeń o stanie zdrowia zwierząt na podstawie dokonanych badań. Zobowiązanie lekarza weterynarii w tym zakresie jest złożone i wielopłaszczyznowe. Celem rozważań jest podjęcie próby określenia w sposób pewny charakteru tego zobowiązania. Możliwe są trzy sposoby jego kwalifikacji: jako zobowiązania starannego działania, jako zobowiązania rezultatu i jako zobowiązania o charakterze mieszanym. Przyjęcie każdego z tych modeli implikuje różne reżymy odpowiedzialności za potencjalne wady świadczenia. W ocenie autora, poprawne jest określenie natury jako mieszanej. Jedynie trzeci spośród modeli poddanych analizie uwzględnia złożoną naturę przedmiotu badań i pozwala na szerokie określenie zakresu odpowiedzialności.

 

 




Akty normatywne
Bürgerliches Gesetzbuch vom 18. August 1896, RGBl. 1896, Nr. 21, S. 195-603; BGBl. 2002, I, S. 42, 2909; 2003, I, S. 738; 2019, I, S. 2911; 2020, I, S. 2187.
Code des obligations = Obligationenrecht = Diritto delle obbligazioni, Loi fédérale complétant le Code civil suisse [Livre cinquième: Droit des obligations] du 30 mars 1911 = Bundesgesetz betreffend die Ergänzung des Schweizerischen Zivilgesetzbuches [Fünfter Teil: Obligationenrecht] vom 30. März 1911 = Legge federale di complemento del Codice civile svizzero [Libro quinto: Diritto delle obbligazioni] del 30 marzo 1911; RO = AS = RU 27, 317 z dnia 30 marca 1911 r., ze zm.
Gesetz zur Verbesserung der Rechtsstellung des Tieres im bürgerlichen Recht vom 20. August 1990, BGBl. 1990, I, S. 1762.
Gesetz zur Modernisierung des Schuldrechts vom 26. November 2001, BGBl. 2001, I, S. 3138.
Kodeks Etyki Lekarza Weterynarii. Uchwała nr 3/2008/VII Nadzwyczajnego VII Krajowego Zjazdu Lekarzy Weterynarii w sprawie uchwalenia Kodeksu Etyki Lekarza Weterynarii.
Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. Kodeks zobowiązań, Dz.U. z 1933 r., nr 82, poz. 598.
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 25 czerwca 1934 r. wydane w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości o wadach głównych i terminach ich ujawnienia u zwierząt domowych, Dz.U. z 1934 r., nr 57, poz. 505.
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa z dnia 7 października 1966 r. w sprawie odpowiedzialności sprzedawców za wady główne niektórych gatunków zwierząt, Dz.U. z 1966 r., nr 43, poz. 257.Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1740.
Ustawa z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1479, z 2018 r., poz. 1669, z 2019 r., poz. 577.
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 122, 1123.
Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt, t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 24.
Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, tj. Dz.U. z 2020 r., poz. 287.
Verordnung, betreffend die Hauptmängel und Gewährfristen beim Viehhandel vom 27. März 1899, RGBl. 1899, Nr. 13, S. 219-220.


Orzecznictwo
Das Bürgerliche Gesetzbuch mit besonderer Berücksichtigung der Rechtsprechung des Reichgerichts und des Bundesgerichthofes II.I (...), J. Denecke, G. Kuhn, E. Pritsch, G. Wilde (red.), Berlin 1959.
Federalny Trybunał Sprawiedliwości (Bundesgerichtshof), orzeczenie, [w:] „Neue Juristische Wochenschrift” 1983.
Sąd Apelacyjny w Krakowie, wyrok z dnia 9 marca 2001 r., I ACa 124/01, [w:] „Przegląd Sądowy” 2002, nr 10.
Sąd Apelacyjny w Łodzi, wyrok z dnia 16 stycznia 2014 r., I ACa 1148/12, [w:] Lex nr 1451700.
Sąd Najwyższy, wyrok z dnia 3 listopada 2000 r., IV CKN 152/00, [w:] „Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Cywilna” 2001, nr 4.
Sąd Najwyższy, uchwała z dnia 20 grudnia 2012 r., III CZP 84/12, [w:] „Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Cywilna” 2013, nr 7-8.


Literatura
Adamczuk F.J.F., Pferdekaufrecht. Rechtgeschichte des Pferdekaufs, geltendes Recht, Prespektiven, Hanower 2008.
Althaus J., Genn H.J., Harps-Hansen O., Warnebier S., Die Kaufuntersuchung des Pferdes. Medizinischer und juristischer Leitfaden, Hanower 2011.
Ankaufsuntersuchung beim Pferd, B. von Salis (red.), Jena – Stuttgart 1996.
Babińska I., Sołtyszewski I., Karaźniewicz J., Szarek J., Felsmann M.Z., Dzikowski A., Veterinary necropsy in the light of ethics and law, „Medycyna Weterynaryjna” 2019, nr 75.11.
Banaszczyk Z., Granecki P., O istocie należytej staranności, „Palestra” 2002, nr 7-8.
Bardeleben G., von, Rechtliche Besonderheiten des Pferdekaufs unter besonderer Berücksichtigung der tierärztlichen Kaufuntersuchung, Hildesheim 2013.
Bemmann K., Osteochondrose und Kaufuntersuchung aus juristischer Sicht, „Recht der Landwirtschaft” 2006, nr 1.
Burke N., Einschränkungen der ädilizischen Rechtsbehelfe beim Kauf von der Rezeption bis zur Gegenwart, Monastyr 1967. Burke N., Einschränkungen der ädilizischen Rechtsbehelfe beim Kauf von der Rezeption bis zur Gegenwart, Monastyr 1967.
Deutsch E., Spickhoff A., Medizinrecht (...), Berlin – Heidelberg 2014.
Domański G., Istota roszczeń za wady dzieła w kodeksie cywilnym (istota rękojmi za wady dzieła), „Nowe Prawo” 1967, nr 9.
Domański G., Koncepcja zobowiązań rezultatu i starannego działania a odpowiedzialność kontraktowa w prawie francuskim, „Studia Cywilistyczne” 1972, nr 20.
Dzikowski A., Przypadki znęcania się nad zwierzętami i reakcji na nie a etyka zawodowa lekarzy weterynarii – wątpliwości etyczno-prawne, „Studia Prawnoustrojowe” 2020, nr 47.
Eichelberg S., Kaufuntersuchungen beim Pferdekauf, Hamburg 2018.
Ernst W., Germany’s New Rules of Breach of Contract and their European Background, „Seminarios complutenses de derecho romano” 2004, nr 16.
Falkowska A.M., Odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy, Warszawa 2010.
Fikentscher W., Heinemann A., Schuldrecht. Allgemeiner und besonderer Teil, Berlin – Boston 2017.
Fink C., Auklärungspflicht von Medizinalpersonen (Arzt, Zahnarzt, Tierarzt, Apotheker), St. Gallen 2008.
Gawlik B., Pojęcie umowy nienazwanej, „Studia Cywilistyczne” 1971, nr 18.
Goettel M., Sytuacja zwierzęcia w prawie cywilnym, Warszawa 2013.
Harke J.D., Besonderer Schuldrecht, Berlin – Heidelberg 2011.
Jagielska M., Wpływ prawa europejskiego na krajowe prawo prywatne na przykładzie prawa konsumenckiego, [w:] Prawo obce w doktrynie prawa polskiego, A. Wudarski (red.), Warszawa 2016.
Kessler Ch., Der Kauf gebrauchten Waren nach dem Diskussionsentwurf des Schuldrechtsmodernisierungsgesetzes, „Zeitschrift für Rechtspolitik” 2001, nr 34.
Komentarze prawa prywatnego. Kodeks cywilny. Komentarz, K. Osajda (red.), Warszawa 2017.
Korth U., Minderung beim Kauf, Tybinga 2010.
Korzonek J., Rosenblüth I., Kodeks zobowiązań. Komentarz; przepisy wprowadzające – wyciągi z motywów ustawodawczych – ustawy dodatkowe, Kraków 1936.
Kulik M., Mozgawa M., Zbieg przepisu art. 35 ustawy o ochronie zwierząt z przepisami typizującymi uszkodzenie rzeczy, „Prokuratura i Prawo” 2011, nr 6.
Lägel R., Doenecke H., Jakob H., Oppermann Th., Schönberg F., Der Tierarzt im Recht (...), R. Lägel (red.), Stuttgart 1938.
Lerche F., Viehgewährschaftsrecht (Viehkauf), Berlin 1955.
Lipińska J., Szarek J., Przeździecka D., Wady fizyczne koni w świetle polskich aktów prawnych z początku, przełomu i końca XX wieku, „Medycyna Weterynaryjna” 2004, nr 60.6.
Malchow S., Negative Beschaffenheitsvereinbarungen beim Kauf unter besonderer Berücksichtigung des Gebrauchtwagen- und Pferdekaufs, Frankfurt nad Menem 2009.
Mieszczyński T., Szarek J., Babińska I., Gesek M., Kształtowanie się rękojmi za wady fizyczne koni w Polsce przed i po drugiej Wojnie Światowej, [w:] Dawna medycyna i weterynaria, M.Z. Felsmann, J. Szarek, M. Felsmann (red.), Chełmno 2007.
Motive zu dem Entwurfe eines Bürgerlichen Gesetzbuches für das Deutsche Reich II (...), Berlin – Aalen 1899-1979.
Nazar M., Normatywna dereifikacja zwierząt – aspekty cywilnoprawne, [w:] Prawna ochrona zwierząt, M. Mozgawa (red.), Lublin 2002.
Neuhaus L., Ursachen für Schadenersatzansprüche gegenüber Tierärzten nach Kaufuntersuchungen beim Pferd – Eine Untersuchung von 189 Schadensfällen aus den Jahren 1978-2005, Berlin 2007.
Neumann L., Das Pferdekaufrecht nach der Schuldrechtsmodernisierung, Berlin 2005.
Nomos Kommentar. BGB. Schuldrecht II.I, B. Dauner-Lieb, Th. Heidel, G. Ring (red.), Baden-Baden 2012.
Ogiegło L., Pojęcie usługi i umów o świadczenie usług w ujęciu kodeksu cywilnego, „Studia Iuridica Silesiana” 1979, nr 5.
Oechsler J., Vertragliche Schuldverhältnisse, Tybinga 2017.
Palandt. Bürgerliches Gesetzbuch, Monachium 2020.
Reichert F., Tierarzt und Pferdekauf, Gießen 1994.
Riedel B.M., Pferde im Verbrauchsgüterkauf. Sachmängel und Beweislastumkehr nach § 476 BGB, Akwizgran 2007.
Rosbach P., Weiß Ch., Meyer K., Hillebrand Ch., Pferderecht. Ein Handbuch für Pferdekäufer (...) und Tierärzte, Monachium 2018.
Schinkler S., Die Sachmängelrechte im Kauf- und Werkvertragsrecht im Falle mangelhafter Drittleistung, „Archiv für die civilistische Praxis” 2007, nr 207.
Schmidt L., Die Vertragsaufhebung durch den Warenkäufer (...), Baden-Baden 2003.
Schmidt-Räntsch J., Maifeld J., Meier-Göring A., Röcken M., Das neue Schuldrecht. Einführung – Texte – Materialien. BGB, EGBGB, UKlaG, BGB-InfoV, Kolonia 2001-2002.
Schulze E., Die zivilrechtliche Haftung des Tierarztes, Berlin 1991.
Sommer M., Der Pferdekauf, Monastyr 2000.
Sośniak M., Cywilnoprawna ocena staranności zawodowej, „Nowe Prawo” 1980, nr 2.
Sośniak M., Umowy o świadczenie usług z art. 750 kodeksu cywilnego, „Państwo i Prawo” 1981, nr 5.
Stölzle H., Viehkauf (Viehgewährschaft), ed. M. Graminger, Berlin – Lipsk 1935.
Strasser R., Zur Reform des Viehgewährschaftsrechtes, Fryburg Bryzgowijski 1980.
Szymański J.Z., Samorządność zawodów zaufania publicznego w społeczeństwie obywatelskim, [w:] Samorząd zawodowy w demokratycznym państwie prawa (...), Kancelaria Senatu RP (red.), Warszawa 2014.
Ustawa o prawach konsumenta, D. Karczewska, M. Namysłowska, T. Skoczny (red.), Warszawa 2015.
Weber R., Sachenrecht I. Bewegliche Sachen, Baden-Baden 2010.
Wengersky K., Graf von, Das Viehgewährschaftsrecht im Wandel der Zeit – Geschichtliche Entwicklung, geltendes Recht, Reformbestrebungen, Kolonia – Krefeld 1988.
Werres R., Aufklärungspflichten in Schuldverhältnissen und deren Grenzen (...), Kolonia 1985.
Wolkowski B., Die rechtliche Behandlung der Kaufuntersuchung beim Pferdekauf, Hamburg 2010.
Wójcik S., Odgraniczenie umowy o dzieło od umowy o pracę i umowy zlecenia, „Zeszyty Naukowe UJ. Prace Prawnicze” 1963, nr 10.
Zoll F., Rękojmia. Odpowiedzialność sprzedawcy, Warszawa 2018.
Zoll F., Zobowiązania w zarysie według polskiego kodeksu zobowiązań, Warszawa 1948.
Pobierz


Opublikowane
2021-09-29

Cited By /
Share

Dzikowski, A. (2021). Natura prawna zobowiązania lekarza weterynarii do dokonania badań i wydania orzeczenia o stanie zdrowia zwierzęcia w prawie niemieckim i polskim. Studia Prawnoustrojowe, (53). https://doi.org/10.31648/sp.6117

Andrzej Dzikowski 
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie