Nawyk pisarski jako element funkcjonalności pisma ręcznego w badaniach metodą graficzno-porównawczą
Małgorzata Wieczorek
Abstrakt
W trackie badań identyfikacyjnych pisma ręcznego z wykorzystaniem metody graficzno-porównawczej głównym przedmiotem aktywności badacza
jest nawyk pisarski. Jest to zespół cech pisma stabilnych, niezależnych od zmieniających się warunków w grafizmie konkretnego człowieka. Jako funkcjonalne w badaniach identyfikacyjnych pisma ręcznego wykonywanych wskazaną metodą należy uznać pismo, w którym możliwe jest ustalenie i przebadanie cech nawykowych, tj. ustabilizowanych i zindywidualizowanych ruchów aparatu piszącego, którymi kreślone są poszczególne detale znaków graficznych oraz ich zespoły. W badaniach identyfikacyjnych pisma ręcznego nie wystarczy ustalenie zgodności samych konstrukcji znaków graficznych oraz ich
zespołów w obrębie materiału dowodowego, oraz materiału porównawczego, a ustalenie jakie ruchy aparatu piszącego były ich siłą sprawczą. W kontekście
poczynionych uwag, ustalenie przez badacza zindywidualizowanych nawyków pisarskich jest najistotniejszym elementem badań identyfikacyjnych pisma
oraz determinuje proces badawczy w ramach metody graficzno-porównawczej. Jeśli w piśmie nie uda się ustalić i przebadać nawyku pisarskiego, zdaniem
autora dany rękopis nie może być przedmiotem pozytywnej lub negatywnej identyfikacji w ramach metody graficzo-porównawczej badania pisma.
Bibliografia
Góska Z., Psychometryczne właściwości Analizy pisma ręcznego – przegląd badań, [w:] „Psychologica”, Warszawa 2007 nr 7.
Gruza E., Goc M., Moszczyński J., Kryminalistyka – czyli rzez o metodach śledczych, Warszaw 2008.
Kegel Z., Dowód z ekspertyz pismoznawczej w polskim procesie karnym, Wrocław 1973.
Koszelak J., Zmiany Parametrów podpisów uproszczonych i paraf w warunkach wyłączonego automatyzmu kreślenia, „Zeszyty Metodyczne” Warszawa 2003 r. nr 18.
Koziczak A., Metody pomiarowe w badaniach pismoznawczych, Kraków 1997.
Maruszewski M., Reykowski J., Tomaszewski T., Psychologia jako nauka o człowieku, Warszawa 1967.
Owoc M., Modele matematyczne w ekspertyzie podpisów, [w:] Z. Kegel, (red.), Problematyka Dowodu z ekspertyz dokumentów, t.2, Wrocław 2002.
Skubisz-Ślusarczyk S., Przegląd metod badawczych wykorzystywanych w badaniach pisma ręcznego w Polsce, „Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego”, Wrocław 2015.
