Zabytek jako byt próżniaczy

Jan Kurowicki

doi:10.31648/hip.1405

Publicado: 2018-10-07

Núm. 12 (2006)

Zabytek jako byt próżniaczy

Jan Kurowicki

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Sección: Artículos

https://doi.org/10.31648/hip.1405

Resumen

Artykuł od strony estetycznej, socjologicznej i kulturowej bada konstytuowanie się kategorii zabytku. Jego genezę wywodzi z religijnego sacrum, zaś postać współczesną wiąże z powstaniem i funkcjonowaniem przemysłu kulturowego. Treścią zabytku okazuje się tutaj ucieleśnienie odziedziczonych po historii „ech przeszłości”, które niewiele mają wspólnego z jego substancją naturalną. Jego zaś znaczenie tworzone jest przez poszukiwanie autentyczności przez człowieka ponowoczesnego.

Artículos más leídos del mismo autor/a

Jan Kurowicki, Humanistyka jako zabawa , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Núm. 13 (2007)
Jan Kurowicki, Ogród, ogródki działkowe i środowisko , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Núm. 15 (2009)
Jan Kurowicki, O pożytkach błądzenia z Heglem (esej filozoficzny) , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Núm. 10 (2004)
Jan Kurowicki, Paradoks konia Kaliguli , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Núm. 18 (2012)
Jan Kurowicki, Dylematy estetyki fotografii (przegląd problematyki) , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Núm. 5 (1999)

Descargar archivos

PDF (Język Polski)

Normas de citación

Kurowicki, J. (2018). Zabytek jako byt próżniaczy. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (12), 157–173. https://doi.org/10.31648/hip.1405

##plugins.themes.libcom.share##

Licencia

Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-NoComercial 4.0.