Wyzwolenie ludzkiego losu z uwarunkowania przyczynowego w filozofii Schopenhauera

Milena Marciniak

doi:10.31648/hip.831

Publicado: 2018-09-121

Núm. 17 (2011)

Wyzwolenie ludzkiego losu z uwarunkowania przyczynowego w filozofii Schopenhauera

Milena Marciniak

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Sección: Artículos

https://doi.org/10.31648/hip.831

Resumen

Artykuł stanowi próbę przypomnienia sensu kluczowej dla myśli Schopenhauera antynomii rysującej się pomiędzy koniecznym zdeterminowaniem ludzkiego losu przez fakt, iż wszystkie wydarzenia zachodzące w świecie są tylko formami obiektywizacji woli (jako rzeczy samej w sobie), a szansą na przynajmniej częściową wolność ludzkiej osoby, uzyskaną poprzez współczucie, wyrzeczenie i ascezę. Kant antynomię tę rozwiązał poprzez oddzielenie od siebie świata przyrody nieożywionej, podległego zasadzie mechanicznego determinowania i świata przyrody ożywionej, pobudzanej przez samorzutność wolności. Schopenhauer, który ostatecznie nie akceptował tego podziału, zaproponował inne rozwiązanie owej antynomii, przedstawione tu w najogólniejszych zarysach.

Descargar archivos

PDF (Język Polski)

Normas de citación

Marciniak, M. (2018). Wyzwolenie ludzkiego losu z uwarunkowania przyczynowego w filozofii Schopenhauera. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (17), 141–152. https://doi.org/10.31648/hip.831

##plugins.themes.libcom.share##

Licencia

Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-NoComercial 4.0.