Publicado: 2018-09-141

Filozofia jako współmyślenie

Jan Wadowski
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Sección: Artículos
https://doi.org/10.31648/hip.888

Resumen

Artykuł proponuje rozumienie filozofii jako współmyślenia, rozumianego m.in. tak, jak ujmuje to Cezary Wodziński, czyli współmyślenie z filozofem, którego dzieło ma charakter swoistego wyzwania. Jednakże wyzwaniem może być wiele innych zjawisk czy wydarzeń, jak np. zamach 9/11, pandemie, skażenie środowiska itp. Filozofia w całości jest ponadczasową praktyką współmyślenia. Współmyślenie wynika oczywiście ze „współbycia” (Heidegger). Według innych współmyślenie filozoficzne jest dzieleniem wspólnej miłości do tego, co istotowe (Scheler). Warunki współmyślenia to m.in.: wzajemny szacunek, pokora, tolerancja, otwartość, rzetelność myślenia, polemika ad rem. Kierunkiem filozoficznym, który współmyślenie stawia w centrum swojej uwagi, jest niewątpliwie filozofia dialogu. Filozofia musi być otwartością na to, co Inne. W ten sposób myślenie filozoficzne może wyrastać ze wspólnej troski myślicieli o los człowieka i cywilizacji.

Descargar archivos

Normas de citación

Wadowski, J. (2018). Filozofia jako współmyślenie. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (16), 213–225. https://doi.org/10.31648/hip.888

##plugins.themes.libcom.share##

Licencia

Creative Commons License

Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-NoComercial 4.0.


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##