Współczesne pojmowanie istoty śmierci łączy się nierozerwalnie z popularną wizją świata. Śmierć stanowi jeden z elementów egzystencji, ale nie jest łatwa do zidentyfikowania. Śmierć ma wiele twarzy, lecz jej istotę można zredukować do takich postaci, jak: dyskursywność czy metaforyczność oraz ironia. Romantyczna wizja miłości charakterystyczna dla europejskich metafizyków, szczególnie w XX w., jest nieprzypadkowa. Nieuchronność końca piętnuje każdy przejaw życia. Życie i metafizyka są przesiąknięte eschatologią. Literatura, życie, tworzenie są skończone. Możliwość wyczerpania jest znamienną cechą tymczasowości.
Télécharger des fichiers
Règles de citation
##plugins.themes.libcom.share##
Licence
Ce travail est disponible sous licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale 4.0 International.