Stosowanie przez inspekcję farmaceutyczną art. 99 ust. 4 ustawy Prawo farmaceutyczne do zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych wydanych przed wejściem w życie ustawy „apteka dla aptekarza”
Agnieszka Rabiega-Przyłęcka
Uniwersytet ŁódzkiAbstrakt
W artykule przedstawiono problemy ze stosowaniem przez inspekcję farmaceutyczną ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy Prawo farmaceutyczne (zwanej ustawą „Apteka dla Aptekarza”) wprowadzającej wymóg udzielania zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych farmaceutom albo spółkom osobowym tworzonym przez farmaceutów do zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych wydanych przed wejściem w życie tej ustawy. Przyjęta przez organy inspekcji farmaceutycznej interpretacja, że podmiot, występując o zmianę zezwolenia na prowadzenie apteki, które uzyskał przed wejściem w życie ustawy nowelizującej, musi spełniać wszystkie nałożone obecnie obowiązującymi przepisami ustawy Prawo farmaceutyczne wymogi jakie musi spełnić podmiot ubiegający się o udzielenie takiego zezwolenia budzi wątpliwości, co potwierdził także Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 24 lutego 2022 r. (sygn. II GSK 384/20, II GSK 477/20). Celem artykułu jest przedstawienie problemów związanych ze stosowaniem ustawy „Apteka dla Aptekarza” i podjęcie polemiki z budzącą wątpliwości interpretacją tych przepisów przyjętą przez inspekcję farmaceutyczną. W artykule podniesiono argumentację przemawiającą za niedopuszczalnością stosowania normy wynikającej ze znowelizowanego art. 99 ust. 4 ustawy Prawo farmaceutyczne do zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych, które zostały udzielone pod wejściem w życie nowelizacji.
Słowa kluczowe:
prawo farmaceutyczne, apteka, zezwolenie na prowadzenie apteki, inspekcja farmaceutyczna, ustawa Prawo farmaceutyczneBibliografia
Duniewska Z., Rabiega-Przyłęcka A., Leki można dalej sprzedawać, Rzeczpospolita, 19 listopada 2019 nr 269/2019, s. A18; Google Scholar
Kamiński M., Prawo administracyjne intertemporalne, Warszawa 2011; Google Scholar
Kłoda M., Sposoby działania ustawy w prawie międzyczasowym prywatnym, Przegląd Legislacyjny 2001/1, s. 7-27. Google Scholar
Leszczyński J., Rabiega-Przyłęcka A., Przepis antykoncentracyjny a wyłączenie sukcesji administracyjnoprawnej zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej. Glosa do wyroku NSA z dnia 11 sierpnia 2020 r., II GSK 3573/17, Państwo i Prawo 10/2021, s. 147-156. Google Scholar
Pudzianowska D., Zagadnienie możliwości wyłączenia sukcesji administracyjnoprawnej zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej. Glosa do wyroków NSA z dnia 11 sierpnia 2020 r., II GSK 3573/17 i II GSK 4336/17 , Glosa 3/2021, s. 98-105; Google Scholar
Pudzianowska D., Sukcesja administracyjnoprawna zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej. Glosa do wyroków NSA z dnia 4 lutego 2020 r., II GSK 3025/17, II GSK 3026/17, II GSK 3027/17, II GSK 3135/17, II GSK 3291/17, oraz z dnia 5 lutego 2020 r., II GSK 2478/17, Przegląd Sądowy 7-8/2021, s. 189-198; Google Scholar
Pudzianowska D., Rabiega-Przyłęcka, Cofanie zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych z powodu przekroczenia ograniczeń antykoncentracyjnych - analiza problemu w świetle orzecznictwa, Przegląd Prawa Handlowego 11/2021, s. 18-27; Google Scholar
Szydło M., Opinia prawna o projekcie ustawy o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne (druk sejmowy nr 1126), BAS-WAL-2678/16 z dnia 9 stycznia 2017 r., Google Scholar
Uniwersytet Łódzki
