Nowelizacja ustawy z dnia 4 września 2008 r. o ochronie żeglugi i portów morskich jako przejaw zmian legislacyjnych w zakresie zwalczania zagrożeń hybrydowych
Krzysztof Chochowski
Państwowa Uczelnia Zawodowa im. prof. Stanisława Tarnowskiego w Tarnobrzeguhttps://orcid.org/0000-0003-3198-9619
Abstrakt
Niniejszy tekst prezentuje rozważania dotyczące nowelizacji ustawy z dnia 4 września 2008 r. o ochronie żeglugi i portów morskich jako przejawu zmian legislacyjnych w zakresie zwalczania zagrożeń kryzysowych. Zagrożenia te związane są z m.in. z użyciem statków i innych obiektów pływających jako narzędzi do przeprowadzenia ataku na morską infrastrukturę krytyczną.
Celem niniejszych rozważań jest podjęcie próby ustalenia czy i w jakim stopniu wspomniana nowelizacja służy zapewnieniu bezpieczeństwa, a także sformułowanie postulatów, których realizacja może przyczynić się do zwiększenia odporności państwa na potencjalny kryzys.
Na podstawie przeprowadzonych rozważań zostały sformułowane następujące wnioski:
- przepisy zawarte w ustawie z dnia 26 marca 2023 r. o zmianie ustawy o ochronie żeglugi i portów morskich oraz niektórych innych ustaw uwzględniają nowe formy i rodzaje niebezpieczeństw grożących morskiej infrastrukturze krytycznej sensu largo;
- nowelizacja przedmiotowej ustawy umożliwia zatopienie statku lub obiektu pływającego także przez Siły Zbrojne RP;
- ze względów prakseologicznych istotne jest zapewnienie bezpiecznej, szybkiej i niezawodnej łączności w procesie podejmowania i realizacji decyzji eliminujących źródło zagrożenia dla morskiej infrastruktury krytycznej;
- błędne jest przyjęcie założenia, że można poświęcić życie osób niewinnych, by przerwać lub zapobiec atakowi terrorystycznemu na morską infrastrukturę krytyczną, atakowi statku lub jednostki pływającej bez bandery lub atakowi typu false flag;
- ustawodawca nie powinien „iść na skróty” tłumacząc naruszenia materii konstytucyjnej kwestią zapewnienia bezpieczeństwa publicznego.
Słowa kluczowe:
prawo, bezpieczeństwo, terroryzm, infrastruktura krytycznaBibliografia
Barcik J., Czech P., Czy można zestrzelić samolot cywilny? Kontrowersje na tle polskiego prawa lotniczego, Przegląd Komunikacyjny 2008 nr 3. Google Scholar
Glanc M., "Nie" dla możliwości zestrzelenia samolotu pasażerskiego uprowadzonego przez terrorystów. Glosa do wyroku TK z dnia 30 września 2008 r., K 44/07, Gdańskie Studia Prawnicze – Przegląd Orzecznictwa 2010 nr 2. Google Scholar
Łuksza M., Zestrzelenie uprowadzonego samolotu cywilnego w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego, Białostockie Studia Prawnicze 2009, z. 6. Google Scholar
Modliński E., Pojęcie interesu publicznego w prawie administracyjnym, Warszawa 1932. Google Scholar
Osiecki M., Zestrzelenie samolotu a zasada zwierzchnictwa powietrznego, Studia Prawno – Ekonomiczne 2016, t. CI. Google Scholar
Stelmasiak J., Interes indywidualny a interes publiczny w prawie ochrony środowiska w obszarze specjalnym o charakterze ekologicznym, Rzeszów 2013. Google Scholar
Woźniak M., Interes publiczny i interes prywatny w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Opole 2018. Google Scholar
Wyrzykowski M., Pojęcie interesu społecznego w prawie administracyjnym, Warszawa 1986. Google Scholar
Zdyb M., Prawny interes jednostki w sferze materialnego prawa administracyjnego. Studium teoretyczno-prawne, Lublin 1991. Google Scholar
Żylicz M., Terroryzm lotniczy w świetle prawa międzynarodowego, Państwo i Prawo 2005 nr 9. Google Scholar
Państwowa Uczelnia Zawodowa im. prof. Stanisława Tarnowskiego w Tarnobrzegu
https://orcid.org/0000-0003-3198-9619
