Status prawny przepisów (norm) bhp w prawie kolizyjnym zgodnie ze statutem umownym
Magdalena Wasylkowska-Michór
Uniwersytet ZielonogórskiAbstrakt
Głównym celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy zasady BHP mogą zostać uznane za przepisy wymuszające swoje zastosowanie w rozumieniu prawa kolizyjnego. Już na samym wstępie artykułu zostało zaznaczone, że sytuacją, w której w ogóle będziemy rozważać kwestię charakteru prawnego tych zasad będzie wystąpienie wypadku przy pracy. Z kolei sam wypadek przy pracy jest oceniany bądź jako naruszenie umowy o pracę, bądź też jako delikt. Ze względu na ograniczony zakres artykułu w niniejszym opracowaniu rozważony został charakter prawny zasad BHP przy założeniu, że wypadki przy pracy podlegają statutowi umownemu. W związku z tym w pierwszej kolejności w artykule został przedstawiony sposób ustalenia prawa właściwego dla stosunku pracy, poczynając od wyboru prawa po rozwiązanie stosowane w braku takiego wyboru. Już w tym miejscu zwrócona została uwaga na rozróżnienie pomiędzy przepisami wymuszającymi swoją właściwość, a tzw. przepisami bezwzględnie obowiązującymi, które następnie zostało przedstawione w kontekście przepisów właściwych dla umowy o pracę. Następnie w artykule zostało omówione pojęcie przepisów wymuszających swoje zastosowanie, zarówno w ujęciu doktrynalnym, jak i w rozporządzeniu Rzym I. W dalszej części opracowania autorka przedstawiła status prawny zasad BHP zarówno w ujęciu prawa polskiego, jak i w ujęciu ponadnarodowym, tzn. z punktu widzenia prawa unijnego oraz prawa międzynarodowego publicznego. Artykuł kończy podsumowanie prowadzące do konkluzji, że zasady BHP mogą być uważane za przepisy wymuszające swoje zastosowanie.
Słowa kluczowe:
zasady BHP, przepisy wymuszające swoje zastosowanie, wypadek przy pracy, rozporządzenie Rzym I, przepisy bezwzględnie obowiązujące, stosunek pracyBibliografia
2. M. Chrostowska, Niewykonanie a nienależyte wykonanie zobowiązania – wybrane uwagi, Studia Prawnoustrojowe 46/2019;
3. J. Gołaczyński, Prawo prywatne międzynarodowe, wyd. 5, Warszawa 2017.
4. W. Kurowski, Stosunki pracy wynikające z umowy w prawie prywatnym międzynarodowym, SIP Legalis, Warszawa 2016;
5. A. Łąpieś-Rosińska, Przypadki łącznego stosowania prawa publicznego i prywatnego, Studia Prawnoustrojowe 35/2017;
6. M. Pazdan, Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I), SIP Legalis, Warszawa 2018.
7. M.Pazdan,(red.), Prawo prywatne międzynarodowe System Prawa Prywatnego. Tom 20 B, Warszawa 2015.
8. J.Poczobut , Prawo prywatne międzynarodowe. Komentarz, Warszawa 2017.
9. W. Santera, Rozporządzenie dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych (Rzym II) a prawo pracy, Europejski Przegląd Sądowy 3/2009.
10. W. Santera, O „indywidualnej umowie o pracę” unormowanej w prawie prywatnym międzynarodowym, (w: ) A. Sobczyk (red.), Stosunki zatrudnienia w dwudziestoleciu społecznej gospodarki rynkowej. Księga pamiątkowa z okazji jubileuszu 40-lecia pracy naukowej Profesor Barbary Wagner, Warszawa 2010;
11. A.Scott, The Scope of „Non-Contractual Obligation” (w:) J.Ahern, W.Binchy (red.) The Rome II Regulation on the Law Applicable to Non-Contractual Obligations: A New International Litigation Regime, Leiden 2009.
12. A. Sobczyk, Kodeks pracy. Komentarz, wyd. 4, SIP Legalis, Warszawa 2018.
13. P. Stone, EU Private International Law, Cheltenham 2014.
14. K. Walczak, (red.), Kodeks pracy. Komentarz, wyd. 28, SIP Legalis, Warszawa 2019,
15. M. Wołoszyn – Juszczyk, Perspektywy delegowania Pracowników Polski do krajów Unii Europejskiej, Studia z zakresu prawa pracy i polityki społecznej 2014.
16. P. Wąż, Charakterystyka transgranicznego stosunku pracy na tle dyrektywy Nr 96//71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, Monitor Prawa Pracy 2008/2, SIP Legalis.
Uniwersytet Zielonogórski
