Obowiązek wskazania – na żądanie uprawnionego organu – informacji o powierzeniu pojazdu do kierowania a odpowiedzialność z art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń
Anna Ewa Chodorowska
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie UWMhttps://orcid.org/0000-0001-9230-536X
Abstrakt
Przedmiotem artykułu są rozważania nad art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń, sankcjonującym odmowę wskazania, na żądanie uprawnionego organu, komu właściciel lub posiadacz pojazdu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie (art. 78 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym). Celem artykułu jest prezentacja kręgu podmiotów zobowiązanych na podstawie tych przepisów oraz podmiotów uprawnionych do żądania informacji o tym, komu właściciel lub posiadacz pojazdu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie. Ponadto zwrócono uwagę na okoliczności, które – mimo iż stanowiły przypadki niezastosowania się do normy wynikającej z art. 78 ust. 4 cyt. ustawy – nie mogły skutkować odpowiedzialnością za przedmiotowe wykroczenie. Artykuł zawiera także analizę orzecznictwa odnośnie prawa do obrony w kontekście odpowiedzialności za wykroczenie z art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń. Autor wskazuje, że przepis Kodeksu wykroczeń nie ogranicza prawo do obrony.
Słowa kluczowe:
prawo wykroczeń, właściciel pojazdu, kierowca , foto-radar, odpowiedzialność, prawo do obronyBibliografia
Czabański J., Warchoł M., Prawo do milczenia czy prawo do kłamstwa, „Prokuratura i Prawo” 2007, nr 12. Google Scholar
Grzęda E., Niedopuszczalna „samodenuncjacja” czy legalny obowiązek informacyjny? Uwagi na marginesie wyroków Trybunału Konstytucyjnego z 12 marca 2014 r. (P 27/13) i 30 września 2015 r. (K 3/13), „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2016, z. 3. Google Scholar
Hotel M., Rychlewska A., Niewskazanie osoby, której powierzyło się pojazd – z perspektywy prawa obwinionego do obrony „Forum Prawnicze” 2016, nr 1 (33). Google Scholar
Jankowski W., [w:] T. Grzegorczyk, Kodeks wykroczeń. Komentarz, 2013, Lex. Google Scholar
Kosierb I., [w:] J. Lachowski (red.), Kodeks wykroczeń. Komentarz, 2022, Lex. Google Scholar
Leciak M., [w:] P. Daniluk (red.), Kodeks wykroczeń. Komentarz, C.H. Beck, Warszawa 2019. Google Scholar
Mezglewski A., [w:] A. Mezglewski, M. Nowikowska, J. Kurek (red.), Prawo o ruchu drogowym. Komentarz, 2022, Lex. Google Scholar
Michalska-Warias A., [w:] T. Bojarski (red.), Kodeks wykroczeń. Komentarz aktualizowany, 2023, Lex. Google Scholar
Michalska-Warias A., [w:] T. Bojarski (red.), Kodeks wykroczeń. Komentarz, 2020, Lex. Google Scholar
Michór Sz., Penalizacja nieudzielenia informacji w postępowaniu wykroczeniowym a art. 78 ust. 4 Prawa o ruchu drogowym, „Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego” 2008, t. 23. Google Scholar
Nycz P., Strona podmiotowa wykroczenia z art. 96 § 3 k.w., „Państwo i Prawo” 2016, nr 6. Google Scholar
Sobolewski Z., Samooskarżenie w świetle prawa karnego (nemo ipsum accusare tenetur), Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1982. Google Scholar
Sadło-Nowak A. Odpowiedzialność za niewskazanie osoby, której powierzono pojazd do kierowania lub używania, [w:] I. Nowicka, A. Sadło-Nowak (red.), Współczesne problemy wykroczeń. Materialnoprawna i procesowa problematyka wykroczeń, WSPol, Szczytno, 2016. Google Scholar
Skowron A., Glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 marca 2014 r., P 27/13, Lex/el. 2014. Google Scholar
Stefański R.A., Wykroczenia drogowe. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2011. Google Scholar
Wiliński P., Zasada prawa do obrony w polskim procesie karnym, Wolters Kluwer Polska, Zakamycze 2006. Google Scholar
Vitkauskas D., Dikov G., Ochrona prawa do rzetelnego procesu w Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka, Rada Europy, Strasbourg 2012. Google Scholar
Zbrojewska M., Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2010 r., I KZP 8/10, Lex/el 2011. Google Scholar
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie UWM
https://orcid.org/0000-0001-9230-536X
