ŚWIĘTA MARIA EGIPCJANKA – PROSTYTUTKA, PUSTELNICA, MISTYCZKA

Bazyli Degórski

Papieski Uniwersytet św. Tomasza z Akwinu, Rzym (Włochy)


Abstrakt

Żywot św. Marii Egipcjanki, którego autorstwo początkowo przypisywano Sofroniuszowi z Jerozolimy, powstał  pomiędzy 354 a 431 r. Od VI w. żywot Świętej ukazywali mnisi wschodni. Na Zachodzie jej dzieje stały się znane dzięki tłumaczeniu Vita S. Mariae Aegyptiacae na łacinę, przez Pawła Diakona.

Początkowo Maria Egipcjanka z upodobaniem prowadziła lubieżne życie. Dzięki współpracy z łaską i chęcią zmiany  życia prostytutka rozpoczęła wielce surowe  pustelnicze życie, opłakując przez 47 lat swe  dawne, grzeszne postępowanie. Wielką  pomocą w tym surowym życiu i w zwalcza­niu  cielesnych pokus była dla pokutnicy  Bogurodzica. Maria stała się także wzorem  dla św. Zozyma, który stał się świadkiem jej  świętości osiągniętej na pustyni, a także udzielonej pustelnicy przez Boga łaski stanów mistycznych: daru proroctwa oraz lewitacji.

Historię Marii Egipcjanki można zaliczyć do jednego z żywotów matek pustyni, albowiem ta święta odzwierciedla świadectwo ascetycznej drogi, to znaczy: całkowitego porzucenia świata na rzecz odosobnienia na pustyni. Niektórzy badacze uważają, że dzieło Vita S. Mariae Aegyptiacae zostało napisane na wzór Hieronimowej Vita S. Pauli monachi Thebaei.

W żeńskiej tradycji monastycznej Maria Egipcjanka była bardzo obecna, ale wydaje się, na podstawie istniejących manuskryptów, że była bardziej znana w klasztorach męskich. Postać świętej ladacznicy-pustelnicy podkreśla niezależność kobiety: jest ona nauczycielką, prorokinią, mistyczką, która poucza mnicha-kapłana i która przewyższa mężczyznę w chrześcijańskiej doskonałości.


Słowa kluczowe:

św. Maria Egipcjanka, monastycyzm, Vitae Sanctorum Eremitarum, duchowość, μετάνοια


Vita S. Mariae Aegyptiacae, PG 87, 3693–3726.   Google Scholar

Vita S. Mariae Aegyptiacae, PL 73, 671–690.   Google Scholar

Apophthegmata Patrum (Matrum). Collectio alphabetica, Amma Sara 1–9 (884–991), 2007, w: Marek   Google Scholar

Starowieyski (red.), Apoftegmaty Ojców Pustyni. Gerontikon. Księga Starców, Kraków, s. 465–467.   Google Scholar

Hieronymus Stridonensis, 2014, Vita S. Pauli Primi Eremitae, w: Hieronymi historica et hagiographica. Vita Beati Pauli monachi Thebaei. Vita Hilarionis. Vita Malchi monachi captivi. Epistula praefatoria in Chronicis Eusebii Caesariensis. Chronicorum Eusebii Caesariensis continuatio. De viris inlustribus. In Regulae S. Pachomii versionem praefatio, Girolamo. Opere storiche e agiografiche. Vita di san Paolo, eremita di Tebe. Vita di Ilarione. Vita di Malco, l’eremita prigioniero. Prefazione alla traduzione delle Cronache di Eusebio di Cesarea. Continuazione delle Cronache di Eusebio di Cesarea. Gli uomini illustri. Prefazione alla traduzione della Regola di Pacomio [= Hieronymi opera XV. Opere di Girolamo XV, Basilius Degórski (curavit)], Roma, s. 72–115.   Google Scholar

Żywot św. Pawła – Tebańskiego Pustelnika, 1995, w: Hieronim św., Żywoty Pawła, Hilariona,   Google Scholar

Malchusa, Bazyli Degórski (tłum., wst. i opr.), Kraków, s. 86–112.   Google Scholar

Degórski Bazyli, 1998, I primissimi monaci egiziani quali radici della spiritualità dell’Ordine di
Crossref   Google Scholar

San Paolo Primo Eremita, Vox Patrum 18, t. 34–35, s. 357–388.   Google Scholar

Degórski Bazyli, 1999, Korzenie duchowości paulińskiej. Pierwsi mnisi egipscy, w: Jan A. Nalaskowski,   Google Scholar

Andrzej Napiórkowski (red.), W poszukiwaniu duchowości paulińskiej. Studium historyczno-teologiczne, Kraków.   Google Scholar

Degórski Bazyli, 2001, Appunti per una ricostruzione dell’influsso della „Vita S. Pauli Primi   Google Scholar

Eremitae” sulla „Vita S. Mariae Aegyptiacae”, w: Maurice F. Wiles – Edward J. Yarnold (red.), Studia Patristica, t. 35, Leuven.   Google Scholar

Degórski Bazyli, 2022, Podobieństwa i zależności między „Vita S. Pauli Monachi Thebaei” a „Vita S. Mariae Aegyptiacae”, Teologia i Człowiek, t. 58, z. 2, s. 9–33.
Crossref   Google Scholar

Delmas François, 1901, Remarques sur la Vie de Sainte Marie l’Égyptienne, Échos d’Orient, t. 4, s. 35–42.
Crossref   Google Scholar

Dembowski Peter F., 1977, La vie de S.te Marie Égyptienne, Genève.   Google Scholar

Di Berardino Angelo (red.), 1984, Dizionario patristico e di antichità cristiane, II, Casale Monferrato.   Google Scholar

Faccon Manuela, 1998, Due traduzioni iberiche della Vida de Santa María Egipciaca. Fonti possibili, Revista de Literatura Medieval, t. 10, s. 83–99.   Google Scholar

Gobry Ivan, 1991, Storia del monachesimo, t. 1, Roma.   Google Scholar

Kunze Konrad, 1978, Die Legende der hl. Maria Aegyptiaca, Berlin.   Google Scholar

Mirri Luciana, 1999, La preghiera delle eremite del deserto, w: La preghiera nel tardo antico. Dalle origini ad Agostino. XXVII Incontro di studiosi dell’antichità cristiana, Roma, 7–9 maggio 1988 [Studia Ephemeridis “Augustinianum”, 66], Roma.   Google Scholar

Saxer Victor, 1984, Maria Egiziaca, w: DPAC II, 2117–2118.   Google Scholar

Špidlík Tomáš, 1984, Sofronio di Gerusalemme, w: DPAC II, 3251.   Google Scholar

Ward Benedicta, 1993, Donne del deserto [Padri orientali], Bose-Magnano.   Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2024-11-12

Cited By /
Share

Degórski, B. (2024). ŚWIĘTA MARIA EGIPCJANKA – PROSTYTUTKA, PUSTELNICA, MISTYCZKA. Forum Teologiczne, 25, 97–104. https://doi.org/10.31648/ft.10629

Bazyli Degórski 
Papieski Uniwersytet św. Tomasza z Akwinu, Rzym (Włochy)