Eduard von Hartmann i uzasadnienie realizmu transcendentalnego w świetle teorii poznania Kanta

Dariusz Pakalski

doi:10.31648/hip.495

Opublikowane: 2018-09-031

Nr 20 (2014)

Eduard von Hartmann i uzasadnienie realizmu transcendentalnego w świetle teorii poznania Kanta

Dariusz Pakalski

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Dział: Artykuły

https://doi.org/10.31648/hip.495

Abstrakt

Artykuł dotyczy problemu obiektywnej realności poznania w ujęciu E. v. Hartmanna. Autor Filozofii nieświadomego krytykuje koncepcję Kanta z pierwszego wydania Krytyki czystego rozumu uważając, że kluczowe pojęcia zjawiska, przedmiotu i podmiotu transcendentalnego posiadają w niej realność tylko subiektywną. Z tej perspektywy określa epistemologię Kanta jako iluzjonizm. Realność obiektywną Hartmann przypisuje w swym systemie przedstawieniom powstałym na zasadzie przyczynowości nie transcendentalnej, lecz transcendentnej. U jej źródła leży wola produkująca przedstawienia uświadamiane jako jej treść. Hartmann interpretuje posiadającą takie własności wolę jako Kantowską rzecz samą w sobie.

Słowa kluczowe:

rzecz sama w sobie, transcendentalizm, doświadczenie, świadomość, wola

Inne teksty tego samego autora

Dariusz Pakalski, Metafizyka Artura Schopenhauera i „Czarodziejska góra” Tomasza Manna , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Nr 18 (2012)
Dariusz Pakalski, Pytanie o ontologiczny status kantowskich idei regulatywnych , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Nr 19 (2013)
Dariusz Pakalski, Garve versus Kant , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Nr 18 (2012)

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Pakalski, D. (2018). Eduard von Hartmann i uzasadnienie realizmu transcendentalnego w świetle teorii poznania Kanta. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (20), 233–243. https://doi.org/10.31648/hip.495

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.