https://doi.org/10.31648/hip.372
W pracy podjęto zagadnienie dwuaspektowości poznania uwzględniające wymiary czasu i przestrzeni. Za punkt wyjścia do przedstawienia jednostki poznawczej człowieka przyjęto teorię komunikacji Dennisa Gabora oraz wynikającą z niej zasadę nieokreśloności. Dwie zmienne składające się na jednostkę poznawczą (tzw. logon) to: spostrzeżenia (Af) i powidoki (At). Jako argumenty przemawiające za zastosowaniem zasady nieokreśloności Heisenberga-Gabora do opisu procesów poznawczych podano m.in. empiryczne zależności między powidokiem a spostrzeżeniem oraz związek między zmęczeniem a percepcją. W zakończeniu odniesiono się do teorii Rogera Penrose’a, wskazując na jej zgodność z przedstawioną w tym artykule propozycją opisu procesów poznawczych.
Dateien herunterladen
Zitierregeln
Lizenz
English
Język Polski
Русский
Français (France)
Deutsch
Español (España)
Italiano
