Dwuaspektowa jednostka poznawcza człowieka a zasada nieokreśloności Heisenberga-Gabora

Mirosław Z. Harciarek

doi:10.31648/hip.372

Opublikowane: 2018-08-141

Nr 22 (2016)

Dwuaspektowa jednostka poznawcza człowieka a zasada nieokreśloności Heisenberga-Gabora

Mirosław Z. Harciarek

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Dział: Artykuły

https://doi.org/10.31648/hip.372

Abstrakt

W pracy podjęto zagadnienie dwuaspektowości poznania uwzględniające wymiary czasu i przestrzeni. Za punkt wyjścia do przedstawienia jednostki poznawczej człowieka przyjęto teorię komunikacji Dennisa Gabora oraz wynikającą z niej zasadę nieokreśloności. Dwie zmienne składające się na jednostkę poznawczą (tzw. logon) to: spostrzeżenia (Af) i powidoki (At). Jako argumenty przemawiające za zastosowaniem zasady nieokreśloności Heisenberga-Gabora do opisu procesów poznawczych podano m.in. empiryczne zależności między powidokiem a spostrzeżeniem oraz związek między zmęczeniem a percepcją. W zakończeniu odniesiono się do teorii Rogera Penrose’a, wskazując na jej zgodność z przedstawioną w tym artykule propozycją opisu procesów poznawczych.

Słowa kluczowe:

dwuaspektowość poznania, jednostka poznawcza, logon, teoria komunikacji, powidoki, zasada nieokreśloności

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Harciarek, M. Z. (2018). Dwuaspektowa jednostka poznawcza człowieka a zasada nieokreśloności Heisenberga-Gabora. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (22), 91–100. https://doi.org/10.31648/hip.372

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.