Dwuaspektowa jednostka poznawcza człowieka a zasada nieokreśloności Heisenberga-Gabora

Mirosław Z. Harciarek

doi:10.31648/hip.372

Pubblicato il: 2018-08-141

N. 22 (2016)

Dwuaspektowa jednostka poznawcza człowieka a zasada nieokreśloności Heisenberga-Gabora

Mirosław Z. Harciarek

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Sezione: Articoli

https://doi.org/10.31648/hip.372

Abstract

W pracy podjęto zagadnienie dwuaspektowości poznania uwzględniające wymiary czasu i przestrzeni. Za punkt wyjścia do przedstawienia jednostki poznawczej człowieka przyjęto teorię komunikacji Dennisa Gabora oraz wynikającą z niej zasadę nieokreśloności. Dwie zmienne składające się na jednostkę poznawczą (tzw. logon) to: spostrzeżenia (Af) i powidoki (At). Jako argumenty przemawiające za zastosowaniem zasady nieokreśloności Heisenberga-Gabora do opisu procesów poznawczych podano m.in. empiryczne zależności między powidokiem a spostrzeżeniem oraz związek między zmęczeniem a percepcją. W zakończeniu odniesiono się do teorii Rogera Penrose’a, wskazując na jej zgodność z przedstawioną w tym artykule propozycją opisu procesów poznawczych.

Scarica file

PDF (Język Polski)

Regole di citazione

Harciarek, M. Z. (2018). Dwuaspektowa jednostka poznawcza człowieka a zasada nieokreśloności Heisenberga-Gabora. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (22), 91–100. https://doi.org/10.31648/hip.372

##plugins.themes.libcom.share##

Licenza

Questo lavoro è fornito con la licenza Creative Commons Attribuzione - Non commerciale 4.0 Internazionale.